هنر جنگ-دفاع مقدس-علی اکبر حسنوند-داستان کوتاه-دانشجو حسین نوابی

شب بود. یکی داد می‌زد :"ساکت شو! ساکت شو! تو نمی‌تونی اشک منو در بیاری."

رفتم سمت صدا. دیدم یک نفر انگشت‌هایش قطع شده. این حرف را به دست خونی‌اش می‌گوید :

-"ساکت شو! ساکت شو! تو نمی‌تونی اشک منو در بیاری"