زبان شعرک من فریاد است
بهای رشد شما ارشاد است
من نیندیشم ز موسی یک زمان
مولوی پاسخ او را داده است
خواجه ی ما به چه می اندیشد
خانه ویران ز بن و بنیاد است
مهدی(عج) آرام نگیر،زود بیا
دسترنجت در رکاب باد است
عمری آزادگی آموخته ای پس چرا
ملت از دولت تو آزاد است؟
آن که برنایش بپروردی به رنج
غوطه ور در جعل و دشمن شاد است
پس تو برخیز و بیا زود بیا
خانه از رونق تو آباد است
۱۳۷۷
شعری که در بالا خواندید از شاعر،خانم معصومه اخوان عزیز هستش و جزئی از مجموعه اشعار ایشون در کتاب (در امتداد سکوت) هست.
نام این کتاب یعنی (در امتداد سکوت) به این دلیل انتخاب شد که؛شاعر با وجود سختگیری هایی که جمهوری اسلامی ایران در اوایل سال های انقلاب خود قائل می شد،اجازه چاپ مجموعه اشعار خود را بدست نیاورد و بعد گذشت مدت ها و سال ها تلاش توانست به عنوان یک زن،کتاب شعری به چاپ برساند و از آن جایی که بعد از زمان زیادی سکوت،می توانست بالاخره اشعار اش را برای عموم به نمایش بگزارد،تصمیم گرفت،این نام را یعنی
(در امتداد سکوت) برای کتاب خود برگزیند.
با تشکر از وقتی که گذاشتید.
