این روزها همه غمگین وناراحت هستیم.بخاطراتفاق های غمگین انگیزی که در فلسطین افتاده است. و مردم مظلوم فلسطین ندای الله اکبر را در گلوی خفته بر خاک وخون فریاد می زنند . ۱۴۰۰ سال است در عزای اقایمان حسین به سوگ نشستیم... آیا اگر آن زمان بودیم ما که خود را محب حسین می دانیم کدام سمت ایستاده بودیم ؟ آیا اگر ما بودیم دیگر حسین مظلوم و تنها نبود؟ وامروز ما در این نقطه از تاریخ، میترسیم از مظلوم حرف بزنیم، دفاع کنیم. ترس بزرگ این است. سالها بعد محبان حسین بر این جنایت ها گریه کنند وبگویند پس ما چه میکردیم ؟ ما برای دفاع از مظلوم ، برای علی اصغرها چه کردیم؟ امروز ندای الا یا اهل العالم . .. انا المهدی مارا نجات خواهد داد. به راستی صبر خداوند بسیار است.به امید آمدن روزهای شاد برای کودکان فلسطین. فردای فلسطین وجهان اسلام بی شک بدون صهیونیست ها رقم خواهد خورد وآنگاه حکام فاسد و وابسته ی این کشورها باید جوابگوی نسل کشی وجنایات را بدهند أن ٱلله مع الصابرین
