دکتر عطاء الله حسنی در کتاب پر ارج تاریخ فرهنگی ایل شاهسون بغدادی از قاراقان ( خرقان ) ماهم یادی نموده و از آن جا که کوه های خرقان محل عبور و ییلاق شاهسون ها بوده اشعاری از آنانرا درباره ی این منطقه نقل نموده اند که با تشکّر از این محقق گرامی این اشعار را می آوریم :
قاراقان ائل داغی دی
زیلفیی جنت باغی دی
بورمه له قوی قوینویا
گون ییغار یئل داغیدی
کوه خرقان به ایل تعلق دارد ، زلف تو باغ بهشت را ماند زلف خود را پیچیده و در آغوش او بگذار که آفتاب حالت زلف تورا حفظ می کند و وزش باد افشانش می سازد .
قاراقان بولاخ لاری
گو وره ئرقیراخ لاری
سن اولای سلم اغاجی
من اولام بیداخ لاری
چشمه های کوه خرقان را ببین که کناره هایشان سرسبز شده است ای کاش تو درخت سلم باشی و من برگ های تو
قاراقان نان آخئیدیم
گیلازیر دان باخئیدیم
قیزلار سویا گئدن نه
قول بوینونا تاخئیدیم
ای کاش از کوه های خرقان سر می خوردم و از پهن دشت گلازور سر بر آورده نگاه می کردم و آن هنگام که دختران برای آوردن آب از چشمه می رفتند دست در گردن او می انداختم
قاراقان بوز باغلادی
دیبی یارپیز باغلادی
بیر ائوه قوناق اولدوم
آتیمی قیز باغلادی
کوه های خرقان (از فرط سرما ) یخ بست ، بیخ یخ پونه جوانه زد در خانه ای مهمان شدم و اسبم را دختری بست .
صفحات/46و 47
