شکرانه طاعت
سیدعلی اصغر موسوی
بخوان! به شکرانه ی توحید. بخوان! به شکرانه ی این عید!
بخوان، به پاس سرافرازی ات در بندگی و خاکساری حضرت حق (جلّ جلاله)، بخوان:
اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبرِیآءِ وَ الْعَظَمَةِ، وَ اَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ،...
الهی، ای عظمت بی پایان وَ ای دارنده ی هر دو جهان! ای ذات بی مثال سخاوت!
ای کمال بی زوال قدرت! ای بخشنده ترینی که معنای بخششی!
و ای آمرزنده ای که پدید آورنده ی تقوایی!
أَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَومِ الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیدا؛
از تو می خواهیم به حق این روز مبارک، که برای دلهای مؤمن،
عید قرار داده ای: درود و سپاسمان را نثارِ پیامبر عشق و رحمت،حضرت ختمی مرتبت،
مُحمّد صلی الله علیه و آله وسلم و اهل بیت طاهرینش علیهاالسلام نمایی!
الهی! در این روز مبارک، از تو میخواهیم که ما را در سایه امنیت چترِ نورانیّت
محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم قرار دهی.
الهی! از تو میخواهیم که به پاداش طاعتمان، ما را از ترفندهای رنگارنگ اهریمن
محفوظ بداری
الهی!ما را عبادتی بیاموز که بتوانیم شُکر نعمت هایت را پاس بداریم.
الهی! عبادت خاصّانت را به ما بیاموز؛ عبادتی که توأم با عشق توست، عشق!
الهی! به پاداش عبادتمان، به پاس روزه هایمان، ما را استقامت در راهی ببخش
که راه انبیا و اولیای توست!
ما را در راهی هدایت فرما که رضایت تو و پیام آور راستین تو در آن است.
الهی! به بهروزی این عید که روز سرافرازی در امتحان تو بود، تواناییمان بخش،
تا بار دیگر از عهده امتحان تو برآییم!
الهی! به پاس یک ماه برخورداری از نعمتهای «ویژه ات» که مخصوص «ماه مبارک رمضان» است،
چشم ما را هرچه زودتر به نعمت نهایی حضرتت ـ ظهور حضرت موعود(عج) ـ روشن فرما!
الهی! یک ماه با میزبانیِ ویژه ات، امساک از گناه را به ما آموختی و نگاه ناسوتی مان را
روشن از انوار لاهوتی خویش کردی؛ در حالی که کمتر قدر چنین نعمتی را میدانیم!
رمضان سایه مهر از سرِ ما می گیرد بال رأفت که فرو داشت، فرا میگیرد
چون نگیرد دلم از رفتن ماهِ شب قدر که خدا سایه مهر از سرِ ما میگیرد
رمضان دار شفایی است که هر جان و دلی داروی دردی از این دار شفا میگیرد
روزه با فطره، امان است و بَراتِ شب قدر هر که شد در دو جهان کامروا میگیرد
... و ما امروز، ماه مبارک رمضان را در حالی بدرقه می کنیم که لبهای خشکیده خود را
با تسبیح نامت صفا داده ایم و با امیدی بیشتر، قدم در راه زندگی نهاده ایم؛
امیدی که با پالود گی از گناه،چون بذری، در دل ریشه می کند
و در هوای رسیدن به غایتِ مُراد خویش.
الهی!
ما را در ادامه این راه خطیر، راهنما باش و از فریب اهریمن قسم خورده دورمان بدار!
الهی! چشممان را به جمال دلارای مهر موعود(عج)، در هم شکننده ظلمت و تاریکی،
روشن کن،تا نماز عید را، با ایشان و در فضای عطرآگین ولایت، به جای آوریم!
نمازی که آکنده از روح اجابت باشد؛ آکنده از قنوت های سبز آرزومندی!
الهی! هر روزمان را در سایه آقا امام زمان(عج) عید بگردان! عید!... .
