تیرماه برای ما یاد آور حکیم تیلیم خان است هر چند در منطقه ی ما هم اینک نیز شاعران و نویسندگان بزرگی زندگی می کنند که باید هر روز و هرروز از محامدشان گفت و هربار چشممان به اثری نو از اینان روشن می شود اما تیلیم خان زبان و حافظه ی تاریخی مردم منطقه ی ساوه و زرند و خرقان است همانطور که فردوسی و حافظ حافظه ی تاریخی کشور ایرانند .از او با شعر زیر یاد می کنیم:
گئجه ،گوندوز تیلیم شعرین اوخورام
حق یو لونون عارفی دیر تیلیم خان
اونون سوزون اوره گیمه توخورام
ایماملارون عاشیقی دیر تیلیم خان
تیلیم دییئر نامرده بئل باغلاما
اوره گین ده کینه کودرت ساخلاما
ایکی اوزلی آداملارا اوخشاما
دردلریمین طبیبی دیر تیلیم خان
تیلیم دییئر " هاوالانما هاوایا"
بارلی آقاج باشون سالار آشاقا
"پر و بالین سیننده دی تاماشا "
اولکه میزین حکیمی دیر تیلیم خان
صب چاقی دور قوشلار گلیب ساز چالور
بو دنیا دا آدامدان بیر آد قالور
هرنه وئریب آخور هاموسون آلور
عاشیقلارون استادی دیر تیلیم خان
قوروموش الیاسی آوای دا گئدر
قوجاقویا آلوب یاتای دا گئدر
دیز اوستونه باشون آلای دا گئدر
هر کیم گلیب گئدری دیر تیلیم خان
دوازدهم ماه مبارک رمضان
ترجمه ی شعر :
شب و روز شعر تیلیم خان را می خوانم
تیلیم خان عارف راه حق است .
سخنان اورا برقلبم می بافم
چون او عاشق ائمه ی معصومین است .
تیلیم خان می گوید به انسان نا مرد دل مبند
در دلت کینه و کدورت نگه ندار
و شبیه انسان های دو رو نباش
تیلیم خان طبیب درد های من است
تیلیم خان می گوید مغرور نباش
درخت پر بار سرش به پایین خم می شود
هنگامی که پر و بالت می شکند تماشا دارد
تیلیم خان حکیم منطقه ی ماست
هنگام صبح است و گنجشکان با نغمه ی خود ساز می زنند
در این دنیا فقط یک اسم از آدم می ماند
دنیا هرچه بدهد در آخر همه را می گیرد
تیلیم خان استاد عاشق هاست .
این الیاس خشک شده را اگر نوازش کنی هم می رود
اگر او را در آغوش بگیری هم می رود
اگر سرش را روی زانوانت بگذاری هم می رود
ای تیلیم خان هرکس آمده است در آخر می رود .
