اگر به دنبال آموختن یک نرم افزار مناسب و قدرت مند گرافیکی هستید و بین دو نام بزرگ فتوشاپ و ایلوستریتور مانده اید و نمی دانید کدام را انتخاب کنید، این نوشتار می تواند به شما کمک کند.
در ابتدا باید بگویم که هر دوی این نرم افزارها از محصولات شرکت ادوبی هستند و شرکت ادوبی در حال حاضر بزرگترین و معتبرترین شرکت تولیدکننده ی نرم افزارهای گرافیکی در دنیاست. پس تا حد زیادی شما می توانید مطمئن باشید که نرم افزارهای تولیدی این شرکت در نوع خود بهترین هستند و می توان آنها را به نرم افزارهای رقیب ترجیح داد.
به طور کلی نرم افزارهای گرافیک دو بعدی به دو دسته ی نرم افزارهای پیکسلی (بیت مپ) و نرم افزارهای برداری (وکتور) تقسیم می شود. هر کدام از این دسته ها کاربردهای خاص خودشان را دارند. فتوشاپ یک نرم افزار پیکسلی است و ایلوستریتور یک نرم افزار برداری.
خب حالا برای اینکه بدانیم کدام نرم افزار را باید انتخاب کنیم، باید این دو نرمافزار را رودرروی هم بگذاریم و با هم مقایسه کنیم. برای این مقایسه هم باید ویژگی های هر دو نرم افزار را بدانیم.
پس اول می رویم سراغ نرم افزار همه کاره و گردن کلفت فتوشاپ که به قول خیلی ها ته ندارد (البته این خیلی ها یه کم اغراق می کنند. در واقع ته دارد اما تهش یه کم دور است.)
فتوشاپ یک نرم افزار پیکسلی (بیت مپ) است. حالا این پیکسل دیگر چیست؟ اگر روی عکس یا تصویری خیلی زوم کنید، می توانید مربع های بسیار کوچکی را ببینید که کنار هم قرار گرفته اند و تصویر را شکل داده اند. به این مربع های کوچک پیکسل می گویند. هرچه تعداد پیکسل های یک تصویر بیشتر باشد، حجم تصویر بیشتر می شود و کیفیتش هم بالاتر می رود. پس اگر دیدید تصویری حالت شطرنجی دارد، معنیاش این است که تعداد پیکسل هایش کم است و در نتیجه کیفیت تصویر پایین آمده است.
در تصاویر پیکسلی اندازه ی تصاویر بسیار مهم است. مثلاً ممکن است تصویری در اندازه ی A4 کیفیتش خوب باشد اما اگر همان تصویر را در اندازه ی A3 (دو برابر A4) چاپ کنیم کیفیتش را از دست بدهد. علت این است که تعداد پیکسل ها ثابت است و اگر ما این تعداد ثابت را در مساحت بزرگتری پخش کنیم، سایز پیکسل ها بزرگتر می شود و در نتیجه کیفیت تصویر پایین تر می آید.
کیفیت دوربین های دیجیتال هم بر مبنای پیکسل سنجیده میشود. به عنوان مثال اگر دوربینی ده مگاپیکسل باشد، معنیاش این است که هر عکس این دوربین از ده میلیون پیکسل ایجاد شده است.
پس فتوشاپ یک نرم افزار پیکسلی است که وظیفه ی اصلی اش ویرایش و اصلاح عکس هاست و در این زمینه، دست کم به نظر نگارنده، با اقتدار بهترین نرم افزار دنیاست.
البته فتوشاپ کاربردهای دیگری هم دارد. با این نرم افزار همه کاره می توان ترسیمات گرافیکی هم انجام داد، سه بعدی سازی هم کرد، انیمیشن هم ساخت ولی در این حیطه ها بهترین نرم افزار دنیا نیست و در برابر نرم افزارهای تخصصی این حیطه ها کم می آورد.
این از فتوشاپ. حالا می رویم سراغ ایلوستریتور. ایلوستریتور یک نرم افزار برداری (وکتور) است و به نظر نگارنده قدرتمندترین نرم افزار برداری دنیا هم محسوب میشود. تصاویر برداری بر مبنای بردارهای ریاضی تعریف می شوند و نه پیکسل ها (البته از عنوان بردارهای ریاضی نترسید. شما فقط ترسیم را انجام می دهید و کاری به کار ریاضی نخواهید داشت.)
تصاویر برداری وابسته به اندازه نیستند؛ یعنی اگر شما ترسیمی را با یک نرم افزار برداری انجام دادید، آن تصویر در هر اندازه ی بزرگی هم که چاپ شود چیزی از کیفیتش کم نخواهد شد. اما باید به این نکته هم توجه داشت که تصاویر برداری ترسیم های گرافیکی (مانند لوگو) محسوب می شوند و عکس نیستند.
از کارایی فتوشاپ و ایلوستریتور که بگذریم. یک تفاوت مهم دیگر میان این دو نرم افزار این است که ایلوستریتور بسیار نرم افزار جمع و جورتر و ساده تری محسوب می شود و شما به راحتی و در مدت زمان نسبتاً کوتاهی می توانید روی آن مسلط شوید.
خب درباره ی هر دو نرم افزار توضیحاتی داده شد اما هنوز جواب سوال را نمی دانیم. بالاخره باید فتوشاپ را انتخاب کنیم یا ایلوستریتور را؟
جواب سوال این است که شما به عنوان یک طراح گرافیک باید هر دو نرم افزار را یاد بگیرید. بیشتر طراحان از این دو نرم افزار به عنوان مکمل و در کنار هم استفاده می کنند. اگر در پروژه ای نیاز شد روی عکس کار کنید باید بروید سراغ فتوشاپ و اگر نیاز به ترسیمات گرافیکی داشتید (مانند لوگو، تایپوگرافی و غیره) باید بروید سراغ ایلوستریتور. این دو نر مافزار مکمل های بسیار خوبی برای هم محسوب می شوند. بنابراین سعی نکنید با یکی از این دو نرم افزار همه ی کارها را انجام دهید؛ البته این کار ممکن است اما نتیجه ی خوبی ندارد و نشان دهنده ی غیرحرفه ای بودن شماست. بنابراین هر دو نرم افزار را یاد بگیرید و مسلط و حرفه ای طراحی کنید.
