سلام ، میدانم اکنون ک این نامه را میخوانی آنقدری سواد خواندن پیدا کردی که کلمات قلمبه سلبمه را بفهمی و مدام با خواندن هر جمله با صدای بچگانه و صورتی گیج از من معنای هر کلمه را نپرسی ...
شاید وقتی این نامه را میخوانی من پیشت باشم یا شاید هم نباشم
سعی من بر این بود که تو را جوری بزرگ کنم ک هیچ حسرتی در زندگی نداشته باشی .. اما زندگی همیشه حسرت هایی را به جا میگذارد...
سعی کردم برایت همزمان خواهر ، برادر ، مادر ، پدر و هر چیزی ک دوست داری باشم
هیچ وقت اگر از چیزی خوشت می آمد نگفتم این مال پسراس/ دختراس
هیچ وقت نگفتم چون تو دختری / پسری
هیچ وقت نگفتم دختر بلند نمیخندد
هیچ وقت نگفتم مرد که گریه نمی‌کند
میدانی اشک مرد ها قلب آدم را تیکه تیکه میکند
همان طور که اشک زنان قلب سنگ را هم ذوب میکند
میدانی جامعه ای ک در آن هستی نه قلبش تیکه تیکه میشود و نه ذوب
مردم دو دسته ان...
آدم هایی با قلب های رنگی رنگی
و آدم هایی ک قلب ندارند
اینکه میخواهی در کدوم دسته باشی به خودت مربوط است
اما از من میشنوی به آدم هایی ک قلب ندارند نزدیک نشو
آن ها نمیفهمند از دست دادن فرزند چه دردی است
نمیفهمند همدردی با یک غریبه چه طعمی است
نمیفهمند اتحاد چه رنگی است
نمیفهمند غم چه سنگین است
نمیفهمند دوست چه حسی است
نمیفهمند ...
قلب رنگیت حیف است
اسراف میشود اگر در رابطه با آنها استفاده کنی
تفکراتتو به هیچ‌کس تحمیل نکن
تفکراتتو به حرفای هر کسی عوض نکن
اول از چیزی مطمئن شو بعد به قلم و زبان بیاور
همیشه داشته هایت را با کسانی ک ندارند تقسیم کن
همیشه حقت را بگیر
نگذار به کسی زور بگویند
همیشه با مدرک و احتیاط در مسیری قدم بردار
به دنبال علایقت برو
پول مهم است ... اما اگر از علاقه ات پول درآوری لذت بخش تر میشود
هدف هایت را به هیچ‌کس نگو
آرزو هایت را ناممکن ندان
در آخر هر کسی را هر جوری هست دوست بدار
بذر تنفر تنها خودت را نابود میکند ...
این پست رو دیدم یکی نوشته نامه ای به دخترم و اینا
منم گفتم همچین کاری کنم ...
ولی خب منظورم به دخترم یا فرزندم نبود
یه جورایی نامه ای به هر کسی بود که اینو میخونه اما اولشو جوری شروع کردم انگار با بچم هستم ولی خب
هیچ منظوری برای دزدیدن محتوای فرد دیه ای نداشتم و اگه طرف ناراضی بود این پست پاک خواهد شد
