در فصل رودر روی شماره هشتاد و دو مجله اندیشه پویا در یک کادر کوچک با فونتی ریز، حکایتی از حاج محمد تقی برخوردار آمده، هر چند ذکر مجدد آن بر تلخکامی کارآفرینان می افزاید و از مصائب کارآفرینی نمی کاهد اما شاید و شاید چراغ راهی برای آینده باشد.
در روزهای آغازین پیروزی انقلاب برخی کارآفرینان از جمله حاج محمد تقی برخوردار(از کارآفرینان موفق پیش از انقلاب معروف به پدر صنایع خانگی ایران)، به اتفاق اکبر لاجوردی، مهندس رستگار بنکدارپور و دکتر موتمنی با مهندس بازرگان، نخست وزیر دولت موقت، در مساله ملی کردن صنایع [بخوانید مصادره اموال] ملاقات کردند. در این جلسه حاجی‌برخوردار با لهجه یزدی خود شروع به صحبت کرد و گفت: «ما چه گناهی کرده‌ایم که صنایع ما را ملی کرده‌اید؟ ما کارخانه تاسیس کرده‌ایم و تعداد زیادی کارگر تعلیم داده و مشغول به کار کرده‌ایم.» آنگاه پیشنهادی را مطرح کرد. او گفت: «شما ده درصد سرمایه ما را به ما پس دهید و ما را از پشت بخوابانید و صد ضربه شلاق بزنید». در اینجا مهندس بازرگان با تاکید پرسید: «شلاق چرا؟» حاج برخوردار پاسخ داد: «برای این که، دیگر از این غلط‌ها نکنیم و دیگر در ایران کارخانه احداث نکنیم.»!
