چگونه یک داستان تاریخی بنویسیم و به عبارت دیگر داستان تاریخی چیست؟
داستان های تاریخی به آن دسته از داستان هایی گفته می‌شود که در گذشته اتفاق می افتند(معمولا پنجاه سال پیش از آن که نویسنده به دنیا بیاید.)
شخصیت ها و اتفاقات در اینگونه از داستان‌ها می‌توانند کاملا تخیلی و زاییده‌ی ذهن نویسنده باشند اما جهانی که داستان در آن اتفاق می افتد باید صد در صد و به شکل قابل توجهی همانی باشد که در گستره‌ی کتاب های تاریخی آمده است؛ برای مثال اگر شما می‌خواهید داستانی درباره ی پاریس ۱۹۳۰ میلادی بنویسید شما می توانید: یک داستان درباره ی یک شخصیت واقعی آن دوران بنویسید مانند ارنست همینگوی. شما میتوانید یک داستان درباره‌ی یک اتفاق واقعی که در آن برهه‌ی تاریخی اتفاق افتاده بنویسید مثل جنگ جهانی دوم. میتوانید یک شخصیت کاملا خیالی خلق کنید؛ برای مثال یک نقاش خیالی به نام «پیرو» که عاشق زنی از اهالی شهر زادگاهش شده است. آنچه که شما باید رعایت کنید این است که ۱۹۳۰ باید همان ۱۹۳۰ باشد. هیچ عنصری که مخالف و متضاد کتاب‌های تاریخی و داده‌های آن ها باشد نباید در داستان شما وجود داشته باشد.«پیرو» یک شخصیت خیالی و ساخته و پرداخته‌ی ذهن شماست، تا این جا اشکالی در کار نیست، اما پیرو نمی‌تواند یک تلفن همراه داشته باشد یا در توییتر پست بگذارد. او نمی‌تواند دوست هیتلر باشد و یا در داستان شما نباید جنگ جهانی دوم در ۱۹۴۰ به پایان برسد.(به این نکته توجه کنید وقتی می گوییم او نمی‌تواند منظورمان در این نوع از داستان های تاریخی است ما از داستان های تاریخی speculative (ذهنی، باطنی) سخن نمی‌گوییم آن دسته از داستان ها قوانین خودشان را دارند.)
نکته‌ای که باید بدانیم این است که هر داستانی که در گذشته اتفاق می‌افتد را نمی‌توانیم آن را یک داستان تاریخی بدانیم. برای مثال داستان های امیلی برونته داستانهای تاریخی نیست، هرچند داستان بلندی‌های بادگیر او در گذشته اتفاق می‌افتد، اما آن داستان شرح اوضاع معاصر نویسنده بوده است اگر امیلی برونته درباره ی مصر باستان می نوشت در اینصورت می توانستیم داستان او را یک داستان تاریخی به شمار بیاوریم.
از کجا بدانیم که توانایی نوشتن یک داستان تاریخی را داریم؟
شما زمانی میتوانید داستان تاریخی بنویسید که: شما خواندن داستان های تاریخی را دوست داشته باشید. از آموختن و دانستن درباره‌ی موضوعات تاریخی به وجد بیایید و از تصور وقایع آن لذت ببرید. از شنیدن داستان های تاریخی لذت ببرید برای مثال از خواندن درباره ی جنگ‌های داخلی آمریکا لذت می برید و یا مثلا از کنار هر مطلبی که درباره ی مصر باستان نوشته شده است به آسانی نمی گذرید. ممکن است شما یک طرح داستان داشته باشید که اگر در ظرف زمان گذشته اتفاق بیفتد بهتر خودش را نشان می دهد. برای مثال شما می‌خواهید از انفجارهای دریایی و تشکیل قاره های جدید بنویسید بنابراین شما شاید تصمیم بگیرید تا این اتفاق در گذشته بیفتد و زمان گذشته را برای پیاده کردن طرح خود و نوشتن آن انتخاب کنید. شما نمی توانید داستان تاریخی بنویسید اگر: از پژوهش های تاریخی متنفرید. عجله دارید که داستانتان را زود به پایان ببرید. (نوشتن داستانهای تاریخی زمانبر است،شما باید مدت زمانی طولانی را به خواندن،پژوهش و تحلیل بپردازید.)
چگونه یک داستان تاریخی بنویسیم؟
داستان های تاریخی بسیاری بخوانید، هر چقدر بیشتر بخوانید بهتر خواهید نوشت. یک دوره ی تاریخی مشخص و یک مکان مشخص و محدود را انتخاب کنید، دایره ی انتخاب باید محدود و مشخص باشد تا آنچه می نویسید جامع و مانع باشد. برای مثال سال ۱۹۳۸ میلادی و نه اوایل قرن بیستم(نباید زمان مبهم باشد)پاریس را به عنوان مکان انتخاب کنید نه فرانسه را (محدود و مشخص) نوشته های شما باید بر اساس پژوهش های تاریخی باشد، از هر گونه اشتباه تاریخی بپرهیزید،باید نوشته ی شما با داده های تاریخی منطبق باشد. اگر برای مثال تاریخ پایان جنگ جهانی دوم را در داستانتان اشتباهی مرقوم کنید مخاطب اعتماد خود را به شما که نویسنده ی اثر هستید از دست خواهدداد.
این زمان و مکان است که شخصیت های داستان شما را قالب ریزی می کند و شکل می دهد. این طور نباید باشد که شخصیت های داستان خود را در لباس های قدیمی و زمان و مکان قدیمی خلق کرده باشید اما آن ها با زبان امروزی و باورهای امروزی سخن بگویند و اظهار فضل کنند. در بیان اطلاعات تاریخی زیاده روی نکنید .یادتان باشد که شما داستان می نویسید و دایره المعارف تدوین نمی کنید. آن دسته از جزییات تاریخی را بیاورید که به پیشبرد داستان های شما کمک می کند و فراموش نکنید که شما به جای (گفتن)باید (نشان)دهید .این موضوع خیلی مهم و اثرگذار است.باید طوری باشد که وقتی خواننده کتاب را می‌خواند خودش را در فرانسه ۱۹۳۰ یا اسپانیای قرون وسطی احساس کند گویی که خودش آنجا بوده و همه چیز را از نزدیک مشاهده کرده است.
نویسنده: سعیده ملایی
