دبستان به عنوان اولین و مهمترین اجتماعی که کودک بعد از خانه با آن مواجه است در شکلگیری یکی از دو ذهنیت رشد یا باور قدرتمند کننده و ذهنیت ایستا یا باور محدود کننده نقش بسیار مهمی دارد
تجربیات متعدد پیروزی و شکست گرفتن بازخورد سازنده و اقدام مجدد یا جدید رفته رفته ذهنیت پویا که نوعی باور قدرتمند کننده است را در کودکان ایجاد میکند.
ذهنیت رشد یا پویا که در مقابل ذهنیت ایستا قرار میگیرد اولین بار توسط کارول مطرح شد وی ذهنیت و باور ایجاد تغییر در سرنوشت را عامل موثر و اساسی در موفقیتهای زندگی فردی و اجتماعی دانست. فردی با ذهنیت پویا یا باور قدرتمند کننده چالش را میپذیرد، به سمت آن حرکت میکند هر آنچه برای غلبه بر چالش نیاز دارد میآموزد وکسب میکند و در نهایت بر چالش غلبه میکند در قله موفقیت طعم رضایت و خوشنودی حاصل از پویایی خود را میچشد و در صورت عدم موفقیت و تجربه شکست بدنبال راههای برداشتن موانع و شروع دوباره خواهد بود.
در مقابل آن ، فردی با ذهنیت ایستا یا باور محدود کننده تمرکز بر روی موانع دارد و آنها را همچون دیواری نفوذ ناپذیر میبیند چالشها را بخشی از سرنوشت محتوم خود میداند امکانی برای تغییر نمیبیند چرا که به دنبال آگاهی و یادگیری نیست.
دبستان به عنوان اولین و مهمترین اجتماعی که کودک بعد از خانه با آن مواجه است در شکلگیری یکی از دو ذهنیت رشد یا باور قدرتمند کننده و ذهنیت ایستا یا باور محدود کننده نقش بسیار مهمی دارد، میتواند اولین پلههای نردبان زندگی کودک باشد که برای نوع مواجهه با چالش یادگیری و ایجاد ذهنیت رشد یا پویا برنامهریزی داشته باشد.
دبستان مناسب برای کودکان چالشها را فرصتهایی معرفی میکند برای کسب تواناییها نه موانعی که پشت آن بایستند. اکرم نصیری مدیر مجتمع آموزشی نردبان در ادامه اضافه میکند ایجاد فضای امن برای تجربه شکست بدون آسیب جدی اما واقعی یکی دیگر از وظایف یک دبستان ایدهآل برای نسل آلفا میباشد حباب امنی که کودکان بدون ترس از قضاوت جرات تجربه کردن بیابند و در صورت شکست بازخورد مناسب و قدرتمند کننده دریافت کنند و قضاوت نشوند.
کودکان با دریافت بازخورد سازنده جرات اقدام بدون اضطراب و ترس از قضاوت را تمرین میکنند و ذهنیت رشد یا پویا شکل میگیرد دبستان مناسب و خوب میتواند با پراقدام کردن آموزش( آموزش عملی) شرایط را برای تجربه تعداد زیادی شکست و پیروزی مهیا کند تجربیاتی از هر دو نوع شکست و پیروزی به محیط آموزشی جذابیتی میبخشد که کودکان با اشتیاق در آن زندگی کنند و مجبور نباشند فضای خسته کننده آموزش تئوری پشت نیمکتهای سخت و سرد مدرسه سنتی را تحمل کنند.
پراقدام بودن برنامه آموزشی دبستان از طرفی در ایجاد روحیه سخت کوشی در کودکان نیز موثر خواهد بود.
هر اقدام که منجر به پیروزی شود اشتیاق برداشتن چالش بعدی را ایجاد میکند و هر اقدامی که منجر به شکست گردد با بازخورد سازنده و بدون قضاوت اشتیاق اقدام مجدد و رفع معایب را به دنبال خواهد داشت و این دو مسیر با تکرار و تکرار رفته رفته تاب آوری و عادت سخت کوشی و ایجاد تغییرات دلخواه را در کودکان نهادینه خواهد کرد.
تجربیات متعدد پیروزی و شکست گرفتن بازخورد سازنده و اقدام مجدد یا جدید رفته رفته ذهنیت پویا که نوعی باور قدرتمند کننده است را در کودکان ایجاد میکند. نمونه هایی از باورهای قدرتمند کننده یا ذهنیت رشد : «من میتوانم» «امروز نشد دوباره امتحان میکنم» «این کار زمان بر است هر روز برایش اقدامی خواهم کرد» «من هنوز تمام تلاشم را نکردهام» «میتوانیم با صحبت مشکل را حل کنیم» و نمونههایی از ذهنیت ایستا یا باور محدود کننده: «نمیتوانم» «نمیشود» «خسته شدهام» «من واسه این کار ساخته نشدم» «دفعه قبل هم نشد» «استعدادش را ندارم» «من در این کار ضعیف هستم» واضح و روشن است که هر کدام از این باور ها مسیر زندگی متفاوتی را برای کودک در بزرگسالی رقم خواهد زد و به همین دلیل است که انتخاب مدرسه مناسب اهمیت زیادی در آینده فرزندان خواهد داشت