ریپورت یک ریسرچر از حالش در مام میهن اندر احوالات طبع درون و طبیعت برون
مرقومه فی المجلس و بداهه به زیور طبع آراسته میشود
فی الایام، حالمان متغیر است به حکم تغیر فصول. البت که وجود مبارک مان مولود شتا ست ولی طبعمان با فصول دیگر هم سازگار. دماسنج تلیفون دستیمان میگوید نرم نرمک میرسد اینک بهار، اما از اینجا به بعدش دو به شک که بگوییم خوش به حال روزگار یا این که به روزگار بگوییم که برود فکری به حال خود کند ... .
سنه جاری سخت گذشت. کم به صرافت مقاله و نمره قبولی گرفتن از جورنالی در بلاد کفر و کم به کشف خودمان، میدانستیم که خلقتمان عجیب است ولی در سنه جاری فهمیدیم که خلق غریبی هم داریم و یافتیم که ضرب و المثل جوینده، یابنده است، برای ما گفته نشده چون جستن ما در جستن ماند و از این به بعدش بر مدار جوینده، جوینده است میچرخیم و بر این اساس سلوک را بر مسلک و مقصود را بر مقصد ارجح میداریم.
خوابهایمان در سنه جاری شد یکی از یکی بی معناتر ، که حسابشان را دیگر داریم، فی المثل امشب یا خواب محاسبه فرداست یا سبزی پلو شب عید، علم الحیل و پروپوزالاش هم که دیگر تیر خلاص را زده بر خاطر همایونیمان.
علی ای حال، مسالت داریم از بارگاه حضرت حق، چه برای وجود مبارک خودمان چه برای دوستان پاکباز و پاکنظر، حول حالنا کند، حال جهان خوش شود ...، که گوشه چشمی با ما همان کند که چنگ و شعر رودکی با امیر نصر سامانی. علی ای حال، مسالت داریم از بارگاه حضرت حق، چه برای وجود مبارک خودمان چه برای دوستان پاکباز و پاکنظر، حول حالنا کند، حال جهان خوش شود ...، که گوشه چشمی با ما همان کند که چنگ و شعر رودکی با امیر نصر سامانی.
مرقومه شامگاه ۱۵ اسفند سنه ۱۴۰۱ خورشیدی
#سال_نو
#متون_کهن
#بوی_جوی_مولیان