«جناب آقای سید علی عظیمینیا، با توجه به تجربه و مطالعات شما در حوزه تعاون، به نظر شما مهمترین نقاط قوت بخش تعاون در ساختار اقتصادی و اجتماعی ایران چیست؟ این ظرفیتها چگونه میتوانند در حل مسائل کلان کشور مانند اشتغال، عدالت اجتماعی و توسعه منطقهای نقشآفرینی کنند؟»
بخش تعاون در ایران دارای ظرفیتهایی بنیادین و راهبردی است که اگر بهدرستی شناخته و فعال شوند، میتوانند نقش کلیدی در حل مسائل کلان کشور ایفا کنند. از جمله مهمترین نقاط قوت این بخش میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- پایگاه اجتماعی گسترده:
تعاونیها برخاسته از مشارکت مردمی هستند و بهطور طبیعی از اعتماد اجتماعی برخوردارند. این ویژگی، زمینهساز توسعه پایدار و کاهش شکافهای اقتصادی است.
- انعطافپذیری نهادی:
ساختار تعاونیها به گونهای است که میتوانند در حوزههای مختلف از کشاورزی و صنعت تا خدمات و آموزش فعالیت کنند. این تنوع، قدرت مانور بالایی برای پاسخگویی به نیازهای منطقهای و ملی ایجاد میکند.
- توان اشتغالزایی مستقیم و غیرمستقیم:
تعاونیها با سرمایهگذاری خرد و مشارکت جمعی، میتوانند فرصتهای شغلی متنوعی ایجاد کنند؛ بهویژه برای جوانان، زنان و اقشار آسیبپذیر.
- کاهش تمرکز و تقویت عدالت اقتصادی:
با توزیع مالکیت و سود میان اعضا، تعاونیها از تمرکز ثروت جلوگیری کرده و به تحقق عدالت اجتماعی کمک میکنند.
- پتانسیل پیوند با نهادهای آموزشی و پژوهشی:
یکی از علایق بنده استفاده از نظریات محققان و بزرگان بخش تعاون است که میتواند پیوند میان علم، مهارت و اشتغال را برقرار کرده و نسل جدیدی از کارآفرینان اجتماعی تربیت کند. در مجموع، اگر سیاستگذاریها و حمایتهای حقوقی و اجرایی بهدرستی انجام شود، بخش تعاون میتواند به یکی از ارکان اصلی توسعه منطقهای و ملی تبدیل شود. بنده در مسیر حرفهای خود تلاش کردهام تا این ظرفیتها را شناسایی، مستندسازی و در قالب طرحهای اجرایی و علمی ارائه کنم.
