به نام جان جانان سیاره
قربان امروز در مورد یک شغل پر حاشیه می خواهم گزارشی تهیه کنم.سانسور چی.
این افراد در اتاقی به نام مکان می نشینند و کار اصلی آن ها جلوگیری از گمراه شدن مردم است.به این صورت که آن ها دست به موس منتظر رسیدن یک صحنه هستند تا آن را سانسور کنند.از سانسور کردن فیلم و سریال ها گرفته تا برنامه های زنده هر صحنه ای مورد داشته باشد از زیر دست این سانسور چی ها در نمی رود.قربان در ابتدا فکر می کردم این شغل داوطلبانه است.به این صورت که عده ای برای جلوگیری از گمراه شدن مردم جانفشانی می کنند و گناه را به جان می خرند تا چشمان مردم آلوده نشود.البته بعد متوجه شدم که این شغل داوطلبانه نیست و آن کارمندان هیچ مشکلی با این مسئله ندارند.قربان بنده احتمال می دادم مردم هم با این کار موافق هستند تا گناه نکنند اما دیدم چقدر این شغل نزد مردم منفور است.باورم نمی شد که چرا این شغل باید منفور باشد تا این که یک بار والیبال تیم ملی ایران را به طور زنده دیدم.تمام مسابقه یک پیرمرد با پرچم ایران را دیدم که مشغول تشویق کردن بود و در انتها تابلو نتیجه هم دو ثانیه پخش شد چون عده ای برای رقص به سالن ریختند.عصبانیت من جایی بیشتر شد که با کارتونی به نام فوتبالیست ها اشنا شدم که در آن یک فرد برزیلی عموی شخصیت ژاپنی سریال بود.این میزان از سانسور توهین به مخاطب نیست توهین به سانسور چی است که چقدر از این دنیا پرت است.قربان البته این شغل مزایایی هم دارد.سانسور چی ها همه فیلم و سریال ها را بدون سانسور می بینند و حتی والیبال را با تاخیر برای ما پخش می کنند و باز هم لذت می برند.البته از حق هم نباید گذشت.این شغل سختی های خودش را هم دارد.به طور مثال در بعضی از صحنه ها پیش می آید که یک گلدان باید یک جای صحنه را پر کند و تازه حرکت هم بکند.یا بازیگر دو دقیقه حرف هایی منشوری بزند و برای دوبله باید پدر دوبلور در بیاید تا دو دقیقه را پر کند.در کل من برای تجربه های بیشتر و دلیل سانسور کردن می خواهم به عنوان تحقیقات بیشتر با یک سانسورچی صحبت کنم که در گزارش بعدی به آن می پردازم.تماس فرت.
