آه از خودم متنفرم وقتی انقدر تلاش بیهوده میکنم.
دلم میخواد هزار بار به خودم بگم:
دختر جان قبول کن همه چی رو اون نابود کرده نه تو
پس تلاش برای چی میکنی؟ برای ساختن چیزهایی که اون نابودش کرد؟!
که مثلا بعدش چطور بشه؟!
اگه براش مهم بود که به راحتی از بین نمی بردشون...
بپذیر تلاشت بیهوده س
برای هیچ چیزه.. برای هیچ کسه...
برای عذاب بیشتره خودته
بپذیر اون هرگز موندنی نبود
همیشگی نبود
بپذیر که اون دروغگو و خیانتکار و بی وفا بود و هست
بپذیر و بگذر...
نگاه کن... خودت باید خودتو آروم کن
بجز خودت کسی رو نداری
