کمیابی می تواند در هر چیزی تجلی کند . از کمبود وقت گرفته تا کمبود منابع مالی و یا حتی کمبود در روابط اجتماعی . متاسفانه کمیابی باعث می شود که ما در شرایط بحرانی دست به انتخاب های اشتباه و عجولانه بزنیم ، در این شرایط اغلب ما به جای آینده نگری تنها بر روی حل فوری مشکل متمرکز شده و نسبت به پیامدهای طولانی مدت انتخاب های مان بی توجه هستیم .
اما آگاهی از این پدیده باعث تغییر دیدگاه ما شده و انتخاب های منطقی تری را در مقابل مان قرار می دهد . همانطور که در این خلاصه کتاب توضیح دادیم - با راه کارهایی مانند کاهش پهنای باند ، قراردادن فضای خالی و تغییر برنامه ها می توان از بروز تصمیمات شتاب زده جلوگیری کرد .
اما کمیابی همیشه تاثیرات بدی به دنبال ندارد . کسانی که تحت فشار مالی هستند ارزش پول را بهتر از کسانی که ثروتمند هستند درک می کنند .
افراد تنها و فاقد خانواده بیشتر از کسانی که دایره روابط شلوغی دارند ، برای دوستی مشتاق و بی پروا هستند . بنابراین آگاهی از شمشیر دولبه کمیابی می تواند باعث انتخاب های هوشمندانه ما شده و زندگی مان را در مسیر بهتری قرار دهد .
بسیاری از مشکلات جوامع امروزی از مفهوم کمبود ریشه می گیرد .
کمیابی به معنای احساس کمبود نسبت به آن چیزی که در واقعیت به آن نیاز دارید توصیف می شود .
در واقع احساس ناکافی بودن و کمبود نه فقط در مورد فقر ، بلکه در بیشتر پدیده هایی که در جهان امروز وجود دارد - قابل مشاهده است . احساس کمبود در پدیده هایی همانند فقر ، غذا ، پول و حتی در مفاهیمی انتزاعی همانند تحصیلات و روابط اجتماعی هم به خوبی قابل لمس است .
در هنگام کمیابی ، ذهن مان بر روی فقدان چیزهایی که وجود ندارند ، متمرکز می شود . وقتی احساس گرسنگی می کنید ، بیش از هر زمان دیگری به غذا می اندیشید .
احساس کمیابی تنها بر تمرکز ما تاثیر نمی گذارد ، بلکه بر روی چگونگی تفسیر و درک ما از اطلاعات پیرامون مان نیز تاثیر قابل توجهی دارد .
به عنوان مثال ، زمانی که افراد دچار حوادث شدید مانند سرقت یا تصادفات رانندگی می شوند - مدت زمان این رویداد ها را بیش از آنچه که در واقعیت رخ داده تخمین می زنند . این امر به خاطر حجم وسیع اطلاعاتی که در آن لحظه توسط ذهن پردازش می شود رخ می دهد .
محققان این پدیده را گسترش ذهنی زمان (oF (timesubjective Expansion می نامند .
اینکه انسان ها چگونه جهان پیرامون خود را توصیف می کنند ، ارتباط زیادی با مفهوم کمیابی دارد .
برای مثال افرادی که تنها هستند قادر به درک بهتر انسان های اطراف خود هستند . نبود آدمهای زیاد در اطراف شما باعث می شود که راحت تر احساسات دیگر انسان ها را رصد کرده و آن هارا مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید . این مورد یکی از جنبه های مثبت کمیابی است .
احساس کمیابی باعث نادیده انگاشتن دیگران می شود . کمیابی توانایی ذهن را در کنترل و محاسبه اطلاعات کاهش می دهد . کمیابی ما را وارد چرخه معیوبی می کند که گریز از آن بسیار مشکل است .
کمیابی توانایی ما را در محاسبه سود و زیان افزایش می دهد .
ناتوانی ما در اندیشیدن به آینده ، منجر به تصمیم گیری های بد می شود .
