من به شخصه از هر مسئول، که پرسیده ام چرا بانوان را به ورزشگاه راه نمی دهند آن ها گفته اند فضای غیر خانوادگی مانع حضور زنان در ورزشگاه ها است. اما من متعقدم حضور بانوان در ورزشگاه ها تاثیر مثبتی بر روی آقایان گذاشته و باعث می شود بیشتر رعایت کنند و هر حرفی را نزنند.
اگر کمی واقع بین باشم در میابیم که این تفکیک جنسیتی نتیجه عکس را در بر داشته است. در صورتی که دیگر کشور های جهان هزینه های هنگفتی را برای جلب توجه جوانان به ورزش صرف می کنند بانوان سرزمینم نمی توانند به استادیوم ها بروند.
زنان، فقط به دلیل زن بودن از تماشای فوتبال در ورزشگاه آزادی محروم هستند؛ درحالی که معلوم نیست زن بودن جرم است یا تماشای فوتبال زنان در ورزشگاه آزادی!!!
حضور زنان در ورزشگاه‌های ایران در سالهای پیش از انقلاب1357 آزاد بود و زنان ایرانی می‌توانستند بازی‌های ملی و باشگاهی زنان و مردان را آزادانه تماشا کنند. اما در سالهای بعد از انقلاب ۵۷ و در راستای سیاست‌های حکومت جمهوری اسلامی مبنی بر جداسازی زن و مرد و دیدگاه‌های مراجع تقلید شیعه در این باره محدود شد و تماشای مسابقات مردان در سالن یا ورزشگاه ممنوع شد.
در دهه‌های هفتاد و هشتاد این موضوع با درخواست زنان برای دیدن بازی‌های ورزشی مردان خصوصاً فوتبال (که محبوبترین ورزش ایران است) جدی‌تر شد و فشار کنفدراسیون های ورزشی آسیایی و جهانی برای پایان دادن به این ممنوعیت ابعاد تازه‌تری به این موضوع داد. ممنوعیت تماشای بازی مردان در ورزشگاه‌ها برای زنان نوعی تبعیض جنسیتی شمرده می‌شود. با این حال تا کنون گزارش‌هایی مبنی بر حضور غیرمجاز دختران با لباس پسرانه در ورزشگاه‌ها منتشر شده‌است.
فضای غیر خانوادگی
توجیهی که به هیچ وجه عقلانی نیست و این سوال را در ذهن مطرح می‌کند که همین زنان در خانه خود یا خیابان این گونه حرف‌های زشت را نمی‌شنوند؟ آیا فقط در ورزشگاه آزادی حرف‌های رکیک زده می‌شود؟ بسیار اتفاق افتاده هنگام گذر از خیابان مردانی که بر سر جای پارک یا تصادف درحال مشاجره و دعوا بوده‌اند و در همان حین با صدای بلند بدترین فحش و ناسزاها را به یکدیگر نسبت می‌هند، در حالی که زنان و کودکان بسیاری نیز شاهد این مشاجره‌ها و دعواها بوده‌اند.
محیط مردانه است؟
مگر زنان در بسیاری از محیط‌های مردانه مشغول به کار نیستند؟ این در حالی است که در سالهای اخیر، گسترش و توسعه مشارکت زنان در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و فرهنگی، تحولات قابل توجهی را در وضعیت، نقش و جایگاه زنان در جامعه ایجاد کرده است. امروز بسیاری از زنان به دلیل مشکلات اقتصادی مجبورند در محیط‌هایی مشغول به کار شوند که به هیچ وجه با روحیات‌شان سازگاری ندارد.
با توجه به این نکته که قانون اساسی همه افراد اعم از زن و مرد را مشمول حقوق یکسان انسانی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تعیین کرده‌است و رنگ، نژاد، زبان و مانند این‌ها را سبب امتیاز ندانسته است چرا بانوان حق حضور در ورزشگاه را ندارند؟
اسلام نیز اصل برابری انسان ها را درباره زن و مرد نیز رعایت کرده است. اسلام با تساوى حقوق زن و مرد مخالف نیست، بلکه با تشابه حقوق آن‌ها مخالف است. پس با این تفاسیر می‌توان گفت قوانین هیچ ممنوعیتی را برای ورود زنان به ورزشگاه‌ها تعیین نکرده است.
قانونی برای عدم حضور زنان به ورزشگاه وجود ندارد.
تماشای فوتبال در ورزشگاه آزادی حق همه افراد است.
جریان اعتراض به ممنوع بودن حضور زنان و دختران با اعتراضات، خودسوزی و خودکشی همراه بوده‌است.
یکی از افرادی که با خودسوزی اعتراض خود را به حکم دادگاه مبنی بر مجازات او به جرم حضور در ورزشگاه پرداخت دختری به نام سحر خدایاری معروف به دختر آبی بود که در اسفند ۱۳۹۷ برای دیدن مسابقهٔ بین استقلال تهران و العین امارات به ورزشگاه رفته و بازداشت شده بود، در مقابل دادگاهی در تهران اقدام به خودسوزی کرد
این حرکت اعتراضی با واکنش هنرمندان و سیاستمداران خارجی و ایرانی از جمله ، فرهاد مجیدی، امیر قلعه نویی، وریا غفوری، میلاد میداوودی و.....همراه بود و بسیاری از بازیکنان باشگاه استقلال تاسف و نگرانی خود را اعلام کردند.
سحر جان آسوده بخواب کرونا انتقام تو را از جهانیان گرفت دیگر هیچکس را به ورزشگاه راه نمی دهند.
