مهرماه از راه رسید و در اولین روز از این ماه پاییزی لبخند و هیاهوی دانش آموزان در کوچه و پس‌کوچه‌های شهر طنین‌انداز شد.
نه تنها برای ما معلمان این یک فصل خاص و شروعی تازه است بلکه خیابان و بازار و همه مردم هم‌زمان با بازگشایی مدارس در حرکت و تلاش‌اند.
یک هفته مانده به آغاز سال تحصیلی با خود فکر می‌کردم به‌جای شعارهای تکراری پروژه مهر و موضع‌گیری وزیر در مورد دریافت هزینه از اولیای دانش آموزان کاش حداقل حقوق کارکنان دولت کمی زودتر پرداخت می‌شد تا خانواده‌ها بتوانند برای فرزندانشان کیف و کفشی تهیه کنند. یا اینکه برای پاسداشت اهمیت علم‌آموزی و تربیت یارانه‌ای ویژه بازگشایی مدارس تعلق می‌گرفت تا در آستانه شروع سال تحصیلی خانوارها نگرانی‌های مالی آن‌ها اندکی کم‌تر می‌شد.
به نقل از مدیرکل آموزش و پرورش استان هرمزگان امسال ۴۳۰ هزار دانش‌آموز در سه هزار و ۷۰۰ مدرسه با حضور ۲۸ هزار معلم مهرماه را آغاز می‌کنند.
صبح یکم مهرماه ۱۴۰۲ ؛ «محسن زارعی» رئیس مرکز سنجش و پایش کیفیت آموزشی وزارت آموزش و پرورش با حضور در بندرعباس در آیین بازگشایی گفته است:
« در دولت سیزدهم توجه ویژه‌ای به مدارس دولتی و تقویت آنان شده است. چرا که لازمه ایران قوی داشتن مدارس قوی است » .
?
باید از ۲۸ هزار معلم هرمزگانی بپرسیم چه تفاوتی در مدارس دولتی و تقویت مؤلفه‌های تأثیرگذار آموزشی و فرهنگی حس کرده‌اند ؟
شاید این تصویر که صبح امروز در کلاس درس خودم و در یک مدرسه دولتی دیدم پاسخ سؤال را برساند که به حرف‌هایی از این دست نباید دل‌خوش داشت.
یک کلاس درس کهنه، یک کولرگازی پیر که آرامش کلاس را خراش می‌داد و صندلی فاخر معلم خبر از سالی نکو می‌داد.
?
سالی که مدت‌هاست مشابه سال‌های دیگر تکرار می‌شود و هرچند گاهی صحبت عدالت آموزشی و توجه به مدارس دولتی جار زده می‌شود.
8 شهريور ۱۳۹۵ این خبر را از علی‌اصغر فانی سیاستمدار اصلاح‌طلب و وزیر دولت یازدهم ببینید:
?
(به گزارش گروه جامعه به نقل از شبکه خبر، دکتر فانی گفت: دولت یازدهم توجه ویژه‌ای به مدارس دولتی دارد، چرا که مدارس دولتی مخاطب عامه مردم هستند. ۱۱ یا ۱۲ درصد در مدارس غیردولتی تحصیل می‌کنند و بیش از ۸۰ درصد مردم در مدارس دولتی تحصیل می‌کنند.
باید با یک برنامه‌ریزی درست و حساب شده مدارس خاص و مدارس غیردولتی کاهش پیدا کند تا جامعه دانش‌آموزی ما در یک محیط متعارف‌تر تحصیل کنند.)
کاملاً روشن است که از دولت یازدهم تا سیزدهم همچنان شعار همان است اما تحقق مسئله چندان قابل لمس و پررنگ نیست.
امیدواریم در صحنه کلاس درس و در عمل شاهد رشد کیفیت‌ها و کمیت‌های مدارس باشیم و بدانیم هم فرصت ما معلمان برای آموزش پایان می‌یابد و هم دوره مدیریت وزرای آموزش و پرورش چندان طولانی نخواهد بود و آنچه باقی می‌ماند جامعه‌ای است که شهروندان آن حاصل تربیت همین مدارس هستند.
?
و در نیک و بد آینده این کشور مدارس و معلمان نقش دارند.
آنگاه که
در روزی از روزها
کشته می‌شوم،
قاتل در جیبم
بلیت‌های مسافرت را خواهد یافت؛
یکی برای سفر به صلح،
یکی برای سفر به مزارع و باران‌ها،
یکی برای سفر به درون بشر....
قاتل عزیزم!
بلیت‌ها را نابود مکن
خواهش می‌کنم با آن‌ها
سفر کن...
«سمیح القاسم» معلم و شاعر فلسطینی
