گرفتگی بینی که به نظر می رسد هرگز بهتر نمی شود و حتی با داروهای آلرژی و ضدالتهاب نیز بهبود نمی یابد ممکن است ناشی از پولیپ بینی باشد. پولیپ های بینی زائده هایی خوش خیم هستند که در بافت بینی رشد می کنند:
پولیپ بینی زوائدی نرم، بدون درد در داخل مسیرهای تنفسی بینی هستند. اغلب در محل تخلیه ی سینوس های فوقانی رشد می کنند(محل تلاقی استخوان های گونه، بینی و چشم ها). ممکن است حس نکنید که حتی دارای پولیپ هستید زیرا فاقد عصب هستند. از طرفی پولیپ ها به اندازه ای می توانند رشد کنند که فضای تنفسی را اشغال کنند و سبب گرفتگی مزمن بینی شوند.
علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:
• احساس کیپ بودن و گرفتگی بینی
• آبریزش بینی
• تخلیه ی ترشحات به خلف بینی و تخلیه ی این مخاط اضافی به گلو
• گرفتگی بینی
• کاهش حس بویایی
• تنفس از طریق دهان
• احساس فشار در پیشانی یا چهره
• آپنه تنفسی
• خر و پف کردن
• در صورت وجود عفونت سینوس، درد و سردرد نیز ممکن است رخ دهد
پولیپ بینی در بافت ملتهب مخاط بینی رشد می کند. موکوس یا مخاط بینی لایه ای مرطوب است که بافت های داخلی بینی و سینوس ها و نواحی تنفسی بینی مراقبت می کند. در حین سرماخوردگی و آلرژی ها التهاباتی در بافت بینی ایجاد می شود و مخاط آن سرخ شده و آبریزش بینی ایجاد می شود. در صورت تداوم این حالت به مدت طولانی ممکن است پولیپ ایجاد شود. پولیپ بینی نوعی زائده ی گرد است که مسیر هوایی را مسدود می کند. برخی افراد نیز بدون وجود سابقه ی بیماری های تنفسی ممکن است دچار پولیپ شوند و معمولا این پولیپ ها توسط عوامل دیگری شروع به ایجاد شدن می کنند. مواردی مشابه:
• عفونت مداوم و برگشت پذیر سینوس ها
• آسم
• آلرژی های ناحیه ی بینی
• فیبروز سیستیک
• سندروم churg-strauss
• حساسیت به داروهای غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن و آسپرین
• در افراد میانسال معمولا شایع تر هستند
برخی افراد نیز به شکل ژنتیکی مستعد تشکیل پولیپ هستند و علت آن نیز واکنش مخاط آن ها نسبت به عوامل التهابی است که توسط ژن ها تعیین می گردد.
از آن جایی که ایجاد پولیپ ها به آلرژی بستگی دارد، در معرض مواد حساسیت زا قرار نگرفتن یکی از راههای درمان پولیپ محسوب می شود. روغن درخت چای توسط برخی توصیه می گردد هرچند تحقیقات کاملی در این زمینه صورت نگرفته است. ویتامین D نیز به کاهش علائم کمک می کند ولی مکانیسم اثرگذاری آن همچنان نامشخص است.
