در بسیاری از مشاغل بر اساس قانون، کارفرمایان مکلف به بیمه کردن پرسنل خود هستند و به صورت ماهانه مبلغی را بابت حق بیمه به سازمان تامین اجتماعی پرداخت می کنند که این مبلغ 30 درصد حقوق و مزایای هر فرد می باشد که 7 درصد از آن توسط فرد بیمه شده و مابقی 23 درصد توسط کارفرما پرداخت می شود. این میزان 23 درصد پرداختی کارفرما نیز به دو بخش تقسیم شده و 3 درصد آن بابت بیمه بیکاری و 20 درصد آن بابت حق بیمه به سازمان تامین اجتماعی پرداخت می شود. در واقع این میزان پرداختی بابت بیمه بیکاری بابت روزهایی است که ممکن است فرد بیمه شده از کار خود بی کار شود و سازمان با توجه به سابقه وی تا مدتی مبلغی را به صورت ماهانه برای او در نظر می گیرد و واریز می کند. برقراری این مبلغ تحت شرایطی است که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد.
بیکار، از نظرقانون بیمه بیکاری، بیمه شده ای است که بدون میل و اراده خود بیکار شده و آماده به کار باشد. چنانچه بیمه شده شمول قانون کار و تامین اجتماعی بدون میل و اراده خود بیکار گردند درصورت معرفی توسط واحدهای تعاون، کار و رفاه اجتماعی و احراز شرایط قانونی به نسبت سوابق پرداخت حق بیمه می توانند از حمایت بیمه بیکاری برخوردار گردند، ضمنا براساس این قانون، چنانچه بیمه شده ای به علت تغییرات ساختاراقتصادی کارگاه مربوطه و به تشخیص وزارتخانه ذیربط و تائید شورایعالی کار، بیکارموقت شناخته شود وهمچنین بیمه شدگانی که به علت حوادث غیرمترقبه مانند سیل، زلزله، جنگ، آتش سوزی بیکار شوند، میتوانند از مقررات این قانون استفاده نمایند .تشخیص ارادی بودن یا غیرارادی بودن بیکاری بیمه شده، برعهده کمیته ای متشکل از نمایندگان این سازمان و اداره کارواموراجتماعی محل اشتغال بیمه شده است.
البته دانستن این نکات حائز اهمیت است که کارگران فصلی صرفا اگر به مقتضی فصل از کار بیکار گردیده و این امر به صورت غیر ارادی باشد مشمول دریافت بیمه بیکاری خواهند بود. بیکاران دارای قرارداد کار با مدت معین در صورتی که طبق رای مرجع حل اختلاف از کار اخراج شده باشند مشمول استفاده از بیمه بیکاری می باشند.
افراد شاغل در کارهایی که ماهیت آن جنبه دائمی دارد و براساس قرارداد کار در مدت معینی مشغول کار بوده اند . با تشخیص واحدهای تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در صورتی که در پایان قرارداد بیکار شوند و در آخرین کارگاه حداقل یک سال سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشند، مورد حمایت قرارگرفته و مشمول دریافت مقرری بیمه بیکاری خواهند شد.
بیمه شده بیکار، برای دریافت مقرری بیمه بیکاری، باید حداکثر ظرف مدت 30 روز از تاریخ بیکاری موضوع را به واحد تعاون، کار و رفاه اجتماعی ذیربط اطلاع دهد و آمادگی خود را برای اشتغال به کار تخصصی خود یا کار مشابه آن اعلام کند.
الف) مشمول قانون کار و تامین اجتماعی باشد.
ب)تبعه کشور های خارجی نباشد.
پ)صاحبان مشاغل آزاد و بیمه شده اختیاری نباشد.
ج) دارای حداقل 6 ماه سابقه پرداخت حق بیمه باشد.
د)مستمری بگیر و یا از کارافتاده بگیر نباشد.
بیکار شدگانی که وفق مقررات کار و حسب آرائ کار به دلیل قصور خود از کار بیکار شدند مشمول دریافت بیمه مستمری بیکاری نمی باشند.
در صورتی که بیمه شده بیکار مجدد به اشتغال باز گردد باید این موضوع را به سازمان اطلاع دهد و در غیر این صورت کلیه مبالغ دریافتی باید به سامان مسترد شود.
همچنین ایامی که فرد مستمری بیمه بیکاری دریافت میکند جزء سوابق وی در سازمان تامین اجتماعی محسوب می شود.
در خاتمه می توان گفت که بیمه بیکاری به عنوان یک پوشش حمایتی از فرد بیمه شده در دوران عدم اشتغال وی می باشد و در واقع خدماتی است که سازمان تامین اجتماعی برای رفاه حال بیمه شدگان خود محیا کرده است . امیدوارم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. لطفا در صورت سوال و یا نیاز به هر گونه مشاوره در زمینه مالی و حسابداری، مالیاتی یا بیمه ای به سایت و یا اینستاگرام ما به آدرس HESABGOO مراجعه فرمایید.
در صورت نیاز به هرگونه خدمات مشاوره مالیاتی، مشاوره بیمه تامین اجتماعی و انجام خدمات از قبیل تهیه صورت های مالی و پیاده سازی سیستم و کنترل و راهبری و اجرای آن با همکاران ما در تیم حسابداری حسابگو تماس بگیرید و اطمینان داشته باشید که بهترین خدمات در انتظار شماست.
