صورت های مالی تلفیقی چیست و چرا تهیه می شوند؟
در علم حسابداری این گزارشات هستند که بسیاری از تصمیمات و رویداد های مالی بزرگ دنیا را رقم می زنند و افراد و سرمایه گذاران به خصوص در بازار های مالی یکی از مهم ترین مواردی که برای سرمایه گذاری در یک کسب و کار به آن توجه دارند صورت های مالی شرکت ها است. صورت های مالی شامل صورت وضعیت مالی(ترازنامه)، صورت سود و زیان و سود و زیان جامع، صورت جریان وجوه نقد، یادداشت های همراه و البته در استاندارد های بین الملل یک گزارش بیشتر نسبت به استانداردهای ایران وجود دارد که صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام نام دارد. با استفاده از این مجموعه گزارشات می توان درک و بینش خوبی از فعالیت و آینده یک شرکت بدست آورد. امروزه با پیچیده تر شدن تجارت ها شرکت های هلدینگ و چند ملیتی بیشتر در تجارت بین الملل نقش دارند. این شرکت ها هر کدام دارای شرکت های متعدد زیر مجموعه هستند که هر کدام از آن ها شخصیت حقوقی مجزا دارند و علاوه بر آن نیز به عنوان شرکت تابعه زیر نظر و تحت کنترل شرکت مادر هستند. در پایان یک دوره مالی شرکت مادر علاوه بر ارائه صورت های مالی خود می بایست در یک قالب واحد عملکرد گروه خود را نیز با ارائه یک صورت مالی یکپارچه ارائه دهد که به آن صورت های مالی تلفیقی گفته می شود. در ادامه به بررسی این که این تلفیق چطور اتفاق می افتد و چه شرکت هایی و چگونه وارد آن می شوند بیشتر بحث خواهیم کرد.
صورتهای مالی تلفیقی صورتهای مالی گروهی است که در آن داراییها، بدهیها، حقوق صاحبان سهام، درآمد، هزینه ها و جریانهای نقدی شرکت مادر و شرکتهای تابعه به عنوان صورت های مالی یک واحد اقتصادی واحد ارائه می شود.
اطلاعات مندرج در صورتهای مالی مجزا شرکت مادر و هر یک از شرکتهای تابعه آن تصویری از کل فعالیتهای گروه ارائه نمی دهد. می توان مجموعه ای جداگانه از صورت های مالی را از هریک از شرکت های گروه تهیه کرد. به یاد داشته باشید که یک گروه وجود جداگانه (قانونی) ندارد، مگر اینکه برای اهداف حسابداری باشد. حسابهای تلفیقی یکی از اشکال حسابهای گروهی است که اطلاعات مندرج در حسابهای جداگانه یک شرکت هلدینگ و شرکتهای تابعه را ترکیبی می کند گویی که آنها حسابهای یک واحد تجاری واحد هستند. “حسابهای گروهی” و “حسابهای تلفیقی” اصطلاحاتی هستند که اغلب به طور مترادف استفاده می شوند. به زبان ساده مجموعه ای از حساب های تلفیقی با جمع آوری دارایی ها و بدهی های شرکت مادر و هر شرکت تابعه تهیه می شود. کل دارایی ها و بدهی های هر شرکت شامل می شود، حتی اگر برخی از شرکت های تابعه فقط ممکن است متعلق به بخشی از آن باشند. بخش “حقوق صاحبان سهام و بدهی ها” در صورت وضعیت مالی نشان می دهد که چه مقدار از دارایی های خالص مربوط به گروه است و چه مقدار به سرمایه گذاران خارجی است. این سرمایه گذاران خارج از گروه به عنوان سهام غیر قابل کنترل و یا سهم اقلیت نامیده می شوند.
در مواردی که شرایط زیر حاکم باشد شرکت مادر نیازی به ارائه صورت مالی تلفیقی ندارد:
شرکت مادر خود به صورت کلی و یا بخشی از آن متعلق به نهاد دیگری است و سایر مالکان آن، از جمله کسانی که حق رأی ندارند، نیازی به تهیه صورت های مالی نداشته باشند.
اوراق بهادار آن به صورت عمومی مورد معامله قرار نمی گیرد.
در مرحله انتشار اوراق بهادار در بازارهای اوراق بهادار عمومی نیست.
شرکت مادر، صورتهای مالی تلفیقی را که مطابق با استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی است، منتشر می کند.
حذف یک شرکت تابعه از تلفیق
قوانین مربوط به حذف شرکتهای تابعه از ادغام، لزوماً سختگیرانه است، زیرا این یک روش معمول است که توسط اشخاص تجاری برای دستکاری نتایج آنها استفاده می شود. اگر یک شرکت فرعی که مبلغ زیادی بدهی دارد قابل استثنا باشد، در این صورت نسبت اهرمی گروه به طور کلی بهبود می یابد. به عبارت دیگر، این روشی برای خروج بدهی از صورت وضعیت مالی تلفیقی است. در IAS 27 در ابتدا اجازه داده شد که یک شرکت فرعی از ادغام در مواردی که کنترل موقت است، خارج شود. این استثنا سپس توسط IFRS 5 حذف شد.
شرکتهای فرعی نگهداری شده برای فروش مطابق با IFRS 5 داراییهای غیرجاری نگهداری شده برای فروش در حساب ها ثبت می شود و طبق آن استاندارد عمل می شود.
در گذشته این ادعا مطرح بوده است که شرکتهای تابعه ای که فعالیت آن ها با شرکت مادر یکسان نیست باید از تلفیق خارج شوند، یعنی فعالیتهای این شرکت فرعی با فعالیت سایر شرکتهای گروه متفاوت است به طوری که نتایج آن در تلفیق گمراه کننده خواهد بود. IFRS 10 این استدلال را رد می کند و اظهار می کند که دلایل موجه نیست زیرا می توان با ادغام نتایج آنها و سپس دادن اطلاعات اضافی در مورد فعالیت های مختلف تجاری شرکت تابعه، اطلاعات بهتر (مرتبط) در مورد این شرکت های تابعه ارائه داد.
تاریخ های مختلف گزارشگری
در بیشتر موارد، همه شرکتهای گروه حسابهای خود را در تاریخ گزارش یکسان آماده می کنند. با این وجود یک یا چند شرکت تابعه می توانند حساب ها را برای تاریخ گزارش متفاوت از شرکت مادر واکثر شرکت های تابعه دیگر گروه آماده کنند. در چنین مواردی، شرکت فرعی ممکن است یک صورت مالی ازضافی برای هماهنگی با سایر شرکت های گروه تهیه کند. اگر این امکان وجود نداشته باشد، حساب های شرکت تابعه همچنان می تواند برای تلفیق استفاده شود، به شرطی که فاصله بین تاریخ های گزارش سه ماه یا کمتر باشد. در مواردی که حساب های یک شرکت فرعی در تاریخ حسابداری دیگری تنظیم می شود، باید اصلاحاتی برای تأثیر معاملات قابل توجه یا سایر رویدادهایی که بین آن تاریخ و تاریخ شرکت مادر رخ می دهد، انجام شود.
صورتهای مالی تلفیقی باید با استفاده از سیاستهای حسابداری یکسان برای معاملات مشابه و سایر رویدادها در شرایط مشابه تهیه شود. در مواردی که اعضای گروه از سیاست های حسابداری مختلفی استفاده می کنند، باید اصلاحات صورت گیرد تا صورتهای مالی آنها برای تلفیق مناسب باشد.
در خاتمه می توان گفت صورت های مالی تلفیقی اطلاعات خوبی را از عملکرد یک گروه به استفاده کنندگان از صورت های مالی می دهد که در حسابداری نیز برای تهیه آن استاندارد هایی وجود دارد که در مقالات بعدی به صورت جزئی تر به بررسی آن ها می پردازیم. ما در این مقاله سعی کردیم تا به صورت کلی شما را با مفهموم هزینه های مربوط آشنا کنیم. امیدوارم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. لطفا در صورت سوال و یا نیاز به هر گونه مشاوره در زمینه مالی و حسابداری به سایت و یا اینستاگرام ما به آدرس HESABGOO مراجعه فرمایید.
در صورت نیاز به هرگونه خدمات مشاوره مالیاتی ، مشاوره بیمه تامین اجتماعی و انجام خدمات از قبیل تهیه صورت های مالی و پیاده سازی سیستم و کنترل و راهبری و اجرای آن با همکاران ما در تیم حسابداری حسابگو تماس بگیرید و اطمینان داشته باشید که بهترین خدمات در انتظار شماست.
