پچ کورد چیست و چه کاربردهایی در کار و زندگی مردم و کاربران دارد. پچ یا وصله کابل شبکه یک کابل الکتریکی یا نوری است که برای اتصال موقت یک دستگاه الکترونیکی یا نوری به دستگاه دیگر (پچ) برای انتقال سیگنال استفاده می شود. سیم پچ شبکه برای اتصال دستگاه های مختلف استفاده می شود، به عنوان مثال سوئیچ به رایانه یا سوئیچ شبکه به روتر. نوارهای داکت معمولاً در رنگ های مختلف تولید می شوند تا به راحتی قابل تشخیص باشند و این کابل ها نسبتاً کوتاه هستند و معمولاً از 30 سانتی متر تا 10 متر ساخته می شوند. در این مقاله به بررسی و بررسی انواع پچ کابل و پچ کورد مسی و سایز پچ کورد مسی و استانداردهای آنها می پردازیم.
پچ کورد چیست و چه انواعی دارد برای پاسخ به این سوال بهتر است انواع و کارکرد آن را بشناسید. انواع پچکورد یا کابل پچ شامل کابلهای میکروفون، کابلهای توسعه هدفون (برای افزایش طول)، کابلهای جک XLR، کابلهای جک تلفن کوچک (TT)، کابلهای جک RCA، کابلهای جک صوتی TRS 1/4 اینچی و همچنین کابل های اترنت ماژولار "کابل مار" ضخیم تر است و برای انتقال ویدئو یا سیگنال های تقویت شده استفاده می شود. با این حال، اصطلاح پچ کابل یا پچ کورد معمولاً فقط برای اشاره به کابل های رابط کوتاه در "پچ پنل" استفاده می شود.
واژه پچ از کاربرد اصلی آن در استودیوهای رادیویی و تلفنی اقتباس شده بود، جایی که تجهیزات یدکی که در شرایط "آماده برای استفاده" نگهداری می شدند می توانستند به طور موقت به عنوان جایگزینی برای تجهیزات شکسته استفاده شوند. این اتصال مجدد توسط پچ پنل ها و پچ کوردهای مشابه فیلدهای جک در تابلوهای تلفن Cord-Type انجام شد (فیلد جک همان پچ پنل است).
علاوه بر این، وصله میتواند اتصالات موقتی بین دستگاههایی ایجاد کند که به ندرت مورد نیاز هستند. سینت سایزرهای موسیقی آنالوگ معمولا از کابل های پچ برای اتصالات داخلی اجزای مختلف مانند نوسان سازها، فیلترها و موارد مشابه استفاده می کنند. نوع کابل پچ کورد با کابل های مورد استفاده در سیستم های کابلی متفاوت است. در واقع، پچ کوردها از سیم پیچ خورده برای انعطاف بیشتر ساخته می شوند، در حالی که کابل های مسی استاندارد از سیم رشته ای ساخته می شوند. شایان ذکر است که افت درج "تضعیف سیگنال" در پچ کوردها بیشتر از کابل های سیم است و طول آنها را باید کوتاه در نظر گرفت.
طناب های مسی می توانند از 30 تا 10 متر یا بیشتر باشند. اما معمولا سازندگان بزرگ بند ناف پارچه ای مانند لگراند، نگسنس و اشنایدر تا 5 متر تولید می کنند. معمولاً با افزایش طول کابل ها معمولاً ضخیم تر یا با سپرها و فویل های بیشتری ساخته می شوند تا از تضعیف سیگنال و ایجاد فرکانس های رادیویی ناخواسته و نویز (هوم) جلوگیری شود.
در واقع این عمل برای جلوگیری از تداخل الکترومغناطیسی انجام می شود. کانکتورهای مختلفی را می توان به دو سر کابل شبکه وصل کرد تا اتصال به دستگاه های مختلف را فعال کند. پچ کورد به شکل های زیر تولید و به بازار عرضه می شود: به صورت کانکتور تک سیم مثلاً کانکتور موزی (کانکتور موزی) یا (پین فیش) و به صورت کابل های کواکسیال مثلاً کانکتور BNC که همچنین به عنوان اتصال دهنده های لچ شناخته می شود. به صورت کابل های شیلددار یا بدون محافظ Cat5، Cat5e، Cat6 یا Cat6e به صورت کانکتورهای مدولار (RJ-45) 8P8C با سیم کشی استاندارد T568A یا T568B (کابل های مدولار که دارای استاندارد T568A در یک طرف و استاندارد T568A در طرف دیگر هستند. دارای ) T568B نقاط سیم کشی هستند که معمولاً به عنوان کابل های متقاطع شناخته می شوند) و به شکل کابل های فیبر نوری هستند.
این سوال که تفاوت پچ کورد و کابل شبکه چیست ذهن کاربران را به خود مشغول کرده است. در مورد پاسخ این سوال، میتوانیم به این پاسخ برسیم که در زمان و هزینه صرفهجویی میشود: استفاده از پچکورد باعث صرفهجویی زیادی در زمان کابل میشود، زیرا اتصال شبکه کابلی زمان زیادی میبرد - به خصوص اگر شبکه بزرگ باشد. اتصال کابل های شبکه به نیروی انسانی، ابزار و زمان نیاز دارد و استفاده از پچ کورد باعث کاهش هزینه ها در دراز مدت می شود. احتمال خطا را کاهش می دهد: در حین سوکت کردن، سیم ها نمی توانند گره بخورند و انتقال داده ها مشکل خواهد بود. سیم های چسب توسط شرکت های سازنده ساخته و تست می شوند و استفاده از آنها باعث افزایش کیفیت اتصالات می شود.
پچ کوردها معمولاً در طول های کوتاه برای کاهش تلفات و کاهش احتمال تأثیر نویز بر داده های ارسالی استفاده می شوند. پچ کوردها رنگ های مختلفی دارند و در کابل کشی ساختاری می توان از هر رنگی برای ایجاد یک اتصال خاص استفاده کرد. پچ کوردها توسط سازنده سوکت ماشین کاری می شوند و احتمالاً زیباتر از کابل های سوکت دستی هستند.
پچ کورد چیست سوالی است که ذهن کاربران را به خود مشغول کرده است. کابلهای شبکه UTP سیمی مورد استفاده در کابلکشی نباید ضخیمتر از 22AWG و نازکتر از 24AWG (یا 26AWG برای کابلکشی کوتاهتر) باشند. این استاندارد در سال 2009 در نسخه ANSI TIA/EIA 568 حفظ شده است. البته هر چه عدد AWG طبق استاندارد AWG کمتر باشد، کابل ضخیم تر و بهتر می شود زیرا مس به کار رفته در آن خواهد بود. روکش بیرونی کابل ها معمولا از PVC یا LSZH ساخته شده است. اما پوشش خود جفت پیچ خورده PE است. یک پچ کورد همیشه در هر دو انتها یک کانکتور دارد، اما یک کابل پیگتیل که مشابه پچ کورد ساخته شده است، فقط یک کانکتور در یک سر دارد و سر دیگر آن فیبر آزاد یا سیم خالی است. در زمینه تخصصی کابل کشی، گاهی اوقات به این کابل ها پچ کورد بلانت می گویند. یک پچ کورد که از یک طرف آزاد و بدون پوشش است.
سر بدون کانکتور این کابل ها (Pigtail) برای اتصال دائمی به یک قطعه یا ترمینال در نظر گرفته شده است. در مقایسه با پیگتیل مسی، پیگتیل فیبر نوری را می توان با دقت بیشتری به عنوان یک اتصال دهنده توصیف کرد. کابل فیبر نوری از طول کوتاهی فیبر نوری و یک کانکتور نوری از پیش نصب شده در یک انتهای فیبر تشکیل شده است که معمولاً محکم بافر شده است. انتهای آزاد این پیگتیل جدا شده و به یک فیبر نوری یا یک تنه حاوی چندین فیبر نوری ذوب می شود. اتصال (جوش دادن) کابل های پیگتیل به هر فیبر در صندوق عقب، کابل فیبر نوری (شامل چندین رشته فیبر نوری) را برای اتصال به تجهیزات مختلف آماده می کند.
توجه به این نکته ضروری است که انواع پچ کوردهای شبکه از نظر شیلد و فویل متفاوت است. پچ کورد مانند سایر تجهیزات شبکه از نظر شیلد و فویل به دسته های مختلفی تقسیم می شود که می توان آنها را به دسته های زیر تقسیم کرد:
(پچ کورد SFTP، پچ کورد UTP، پچ کورد FTP، پچ کورد STP) پچ کورد UTP یکی از پرکاربردترین پچ کوردهای شبکه در بازار است. در این تجهیزات هیچ محافظ یا فویل روی سیم های مسی وجود ندارد. پچ کورد FTP یک پچ کورد است که شامل فویل 4 جفت است و از کابل محافظت می کند. پچ کورد STP یک پچ کورد است که دارای یک لایه محافظ در ساختار داخلی است. این کابل عملکرد خوبی در برابر نویز ارائه می دهد. پچ کوردهای SFTP پچ کوردهایی هستند که هم به فویل و هم شیلد مجهز هستند. این پچ کوردها بهترین نوع پچ کورد هستند زیرا در برابر نویز و امواج الکترومغناطیسی مقاوم هستند. اما نیازی به استفاده از آن در مکان هایی که نویز زیادی وجود ندارد نیست.
انواع پچ کوردهای شبکه بر اساس سرعت انتقال داده و پهنای باند متفاوت است. پچ کوردها مانند کابل های شبکه دارای دسته بندی ها و طبقه بندی های مختلفی هستند. پچ کورد Cat1 تا پچ کورد Cat8 در بازار موجود است. در شبکه های کامپیوتری فقط از پچ کوردهای Cat5 و جدیدتر استفاده می شود.هر چه عدد جلوی Cat بیشتر باشد، سرعت انتقال داده و پهنای باند آن پچ کورد بالاتر است. سرعت انتقال پچ کوردهای cat5 100 مگابایت و پهنای باند آن 100 مگاهرتز است. پچ کورد Cat5e: سرعت انتقال 1000 مگابیت بر ثانیه و پهنای باند 100 مگاهرتز، پچ کورد Cat6: سرعت انتقال 10000 مگابیت در ثانیه و پهنای باند 250 مگاهرتز، پچ کورد Cat6a: سرعت انتقال 10000 مگابیت در ثانیه و سرعت انتقال 500 مگاهرتز در هر باند patchga ثانیه و پهنای باند من 500 مگاهرتز، پهنای باند 600 مگاهرتز، پچ کورد Cat8: سرعت انتقال 40000 مگابیت بر ثانیه و پهنای باند 2000 مگاهرتز، اینها از انواع پچ کوردهای شبکه هستند.
در این قسمت از مقاله به معرفی برخی از ویژگی های پچ کورد و تلفن شبکه VoIP می پردازیم و برخی از ویژگی هایی که در انتخاب این تجهیزات باید همواره مورد توجه قرار گیرد. همچنین شما عزیزان می توانید برای خرید این محصول به فروشگاه مراجعه نمایید. به ارتباطات امن آنلاین مراجعه کنید.
طول پچ کورد شبکه بر اساس فاصله بین دو دستگاه است.
نوع کابل مورد استفاده بر اساس میزان صدای محیط و آسیب احتمالی به محیط است.
فیبر نوری یا مس به بستر ارتباطی اصلی و پهنای باند انتقال بستگی دارد.
نوع طبقه بندی پچ کورد مسی یا حالت استفاده از فیبر نوری به پهنای باند و زیرساخت مربوط می شود.
انتخاب مواد پوششی از نظر شرایط محیطی، از نظر نور خورشید و یا میزان انتشار گازهای سمی در آتش سوزی مهم است.