دیروز آقای حسین نژاد مدیر مسئول مجله انشا و نویسندگی در واتساپ مطلبی را به قول جوانان استوری کرده بود تحت عنوان لذت بد نوشتن. خیلی برایم جالب بود.
ایشان گفته بود که این قدر به ما گفته اند خوب بنویس و خوب بنویس که فراموش کرده ایم گاهی بد نوشتن هم خودش لذتی دارد وافر. مثل خوردن یک ساندویچ که ممکن است به خوبی و با نظم و طبق استانداردها پیچیده نشده باشد ولی باز هم از خوردنش لذت می بریم.
به نظر من بیشتر نظر ایشان این بوده که در نوشتن کمال گرا نباشیم و برای خوب نوشتن سرچشمه نبندیم. اگر زیاد به خوب نوشتن فکر کنیم ممکن است هیچ گاه چیزی ننویسیم. پس شما هم همین الان در ویرگول شروع به نوشتن کنید یا خوب می شود و یا از بد نوشتن لذت خواهید برد. فایده اش هم همین است کم کم یخ های نوشتن باز می شوند.
همیشه فرصت برای ویرایش نوشته ها وجود خواهد داشت ولی فکر ها و ایده های خوب همیشه فرصت بروز نخواهند یافت.
