کلاً این اصطلاح قشنگی است. منحنی خودش کلی زیباست. حالا که نرمال هم هست که شده نور علی نور! آزار دهنده نیست، گوشه و تیزی ندارد که جایی را زخمی کند. انعطاف دارد. سفت نیست. چسبیده به زمین نیست. هلش بدهی حرکت می کند. یک ذره دیگر اگر نرمال تر بود می شد دایره. گردِ گرد. حالا اشاره که می کردی برایت غلت می زد. اول و آخر نداشت. همه جا می شد وسطش. می شد کلی آدم را باهاش سرگرم کرد، روزها، ماه ها، سال ها، شاید هم تا آخر عمر. ولی بهر حال همین منحنی نرمال هم خوب است. در روزگاری که همه مثلث های غیرمتوازی اضلاعند با دو ضلع خیلی دراز و قاعده ای کوچک غنیمت است. منحنی هایتان نرمال باد و روزگارتان شاد باد!
