مرگ دراماتیک و زودهنگام فردی مرکوری در سن 45 سالگی (24 نوامبر سال 1991) به دلیل بیماری ایدز، او را بیش از پیش معروف کرد. حتی امروزه نیز بسیاری از امور خیریه به نام او در راستای درمان این بیماری فعالیت دارند. شهرت و محبوبیت این ستاره بی‌تکرار، آن‌قدر زیاد است که نیازی به نوشتن سرگذشت، در خصوص این چهره ماندگار نباشد. اما ما قصد داریم نکاتی که کم‌تر کسی در مورد او می‌داند را در ذیل عنوان کنیم.
نکتهایی در خصوص فردی مرکوری که تا به حال نمی‌دانستید
با آن‌که صدای صحبت کردن فردی مرکوری، بیشتر در محدوده Baritone(گونه‌ای از صدای مردانه در خوانندگی است که بین صداهای باس و تِنور جای می‌گیرد. باریتون شایع‌ترین گونه صدای آوازی میان مردها است. «واژه باریتون در کلمه یونانی باریتونوس به معنی صدای عمیق یا سنگین»ریشه دارد قرار می‌گرفت، از جمله خوانندگان ایرانی با صدای باریتون می‌توان از غلامحسین بنان و عارف نام برد.). اکثر اجراهای وی در محدوده Tenor( نام بازه‌ای از صدا در موسیقی و گونه‌ای از صدای مردان در خوانندگی و اپرا است). تنور به زیرترین نوع صدای مردان گفته می‌شود. در سال 2016 یک تیم تحقیقاتی از دانشمندان تصمیم به مطالعه بر سر صدای او گرفتند. در میان سیلی از نتایجی که بدست آوردند، اذعان داشتند که تارهای صوتی او نسبت به افراد معمولی سریع‌تر حرکت می‌کرد.
یک ارتعاش معمولی چیزی در حدود 5.4 تا 6.9 هرتز نوسان ایجاد میکند، این در حالیست که در خصوص مرکوری، در نتایج تا 7.04 هرتز نیز گزارش شده است. لازم به ذکر است که یادآور شویم، وی هیچ‌گونه تعلیمات پیش زمینه‌ای در حیطه آوازخوانی نداشت.
به لطف تحصیل در رشته هنر و طراحی ازدانشکده هنر Ealing، توانایی‌های مرکوری بیشتر از یک چهره در این گروه بود. او علامت این گروه را از طرح‌های Zodiac و علامت صورت فلکی ماه‌های تولد هر یک از چهار عضو این گروه طراحی کرد. حرف Q موجود در این طراحی به اسم این گروه موسیقیایی اشاره دارد
Roger Taylor از دیگر اعضای این گروه در خصوص او گفته است: هیچ‌کس Freddie دنیای واقعی را نمی‌شناسد، او بسیار خجالتی، جنتلمن و مهربان بود. فردی، آن چهره‌ای که در صحنه اجراها داشت، نبود.
مرکوری و مدیرش تنها یک روز قبل از مرگش، در طی بیانیه‌ای این موضوع را اعلام داشتند. با این‌که چند سالی بود که اذهان عمومی در این رابطه مشکوک شده بودند، او تمام شایعات در این خصوص را رد می‌کرد. با این وجود عدم حضور طولانی مدتش در کویین، لغو یکباره تورهای این گروه و ظاهر بسیار تکیده‌اش این شایعات را قوت می‌بخشید.
خیلی از مردم به دلیل تاخیر چندین ساله او در خصوص اعلام این بیانیه، ناراحت شدند. چرا که می‌اندیشیدند اعلام به‌هنگام این موضوع، می‌توانست به جمع‌آوری هزینه‌های درمانی بیماران ایدز، کمک شایانی کند.
لازم به ذکر است که با وجود گذشت این همه سال، هنوز هم کسی از محل دفن او خبری ندارد. به درخواست خود فردی، خاکستر او به دست دوستش Mary Austin (مری آستین) سپرده شد. مری هم به پای عهد خود ماند و هرگز نگذاشت کسی از محل به خاک سپردن خاکستر او با خبر شود.
او به قدری گربه‌ها را دوست داشت که زمانی مالک 10 گربه بود. حتی در آلبوم Mr. Bad Guy، یکی از ترانه‌هایش را در مورد گربه مورد علاقه‌اش: Delilah نوشته است.
این طرز میکروفن معروف او دارای داستان پشت پرده جالبیست. زمانی که کویین تازه فعالیتش را آغاز کرده بود، در اواسط یکی از اجراها، پایه میکروفن، از وسط شکست. اما فردی به جای تعویض، همان‌طور آن را استفاده کرد. احتمالا از این طرز بسیار خوشش آمد، زیرا تا پایان کار، تمام میکروفن‌های اجراهایش را به همان شکل انتخاب می‌کرد.
لایو اید (Live Aid) نام کنسرت دومکانه بود که در ۱۳ ژوئیه ۱۹۸۵ برگزار شده بود.این رویداد توسط باب گلداف و Midge Ure برای کمک به قحطی‌زدگان اتیوپی برپا شده بود. این رویداد خیریه به طور همزمان در استادیوم ومبلی لندن در انگلیس، و استادیوم جان اف کندی در فیلادلفیا آمریکا برگزار شده بود. که در آنجا آهنگ ماما(حماسه کولی) را به زیبایی تمام اجرا میکند.
مایکل جکسون این تک آهنگ بنام State of Shock رو در سال 1984 با همکاری فردی مرکوری اسطوره راک ظبط کرد ولی در نهایت این آهنگ رو با میک جیگرمنتشر کرد و نسخه ای که با فردی خواند بعد از مرگ جکسون منتشر شد.
