التون جان در بخشی از کتاب خود که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده به ماه های آخر زندگی فردی مرکوری اشاره کرده و از آن با عنوان «رنج آور» یاد می کند. این خواننده ۷۱ ساله آلمانی و مشهور که بارها برنده جایزه گرمی شده گفته است که مدتی کوتاه بعد از مطلع شدن فردی مرکوری، دوست نزدیکش، از ابتلایش به بیماری ایدز در جریان ماجرا قرار گرفته و این خبر برای وی بسیار دردناک و ناراحت کننده بوده است. علیرغم اجراهای پرشور و جنجالی اش در روی صحنه، فردی مرکوری در مورد زندگی شخصی اش بسیار تودار بوده و خارج از استیج، خود را از دید رسانه ها دور نگه می داشت.
وی ابتلای خود به بیماری ایدز را تنها یک روز قبل از مرگش در ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱ به رسانه ها اعلام کرد. التون جان در کتاب خود با عنوان «عشق درمان است: در مورد زندگی، فقدان عزیزان و پایان ایدز» (Love is the Cure: On Life, Loss and the End of Aids) در مورد مرکوری چنین نوشته است: «او می دانست که مرگ، مرگی دردناک، در راه است. اما فردی بسیار شجاع بود. او ظاهر خود را حفظ کرده بود، اجراهایش با گروه کویین را ادامه می داد و همچنان مانند همیشه بامزه، متمایز و عمیقاً بخشنده بود». وی می گوید که تماشای نابود شدن جسمی فردی مرکوری در سال های آخر زندگی اش بسیار سخت و دردناک بوده است.
التون جان تصدیق می کند که در سال های پایانی عمر، همیشه بدن فردی مرکوری به لوسیون های تجویز شده برای بیماری سرطان سارکوما کارپوزی وی آغشته می شد. وی فردی مرکوری را که از نزدیک ترین دوستانش بود به «نوری در دنیا» تشبیه می کند و از اینکه بیماری ایدز بدن دوستش را ذره ذره می خورد و حتی قدرت ایستادن را نیز از او می گرفت رنج می کشیده است. اگر چه فردی در آن دوران پر از رنج و مشقت باید به سلامتی خودش می اندیشید اما بیشتر وقتش را صرف افرادی می کرد که در اطرافش حضور داشتند. او حتی به ضبط آلبوم «محصول بهشت» همراه با گروه کویین ادامه می داد؛ آلبومی که بعد از مرگ مرکوری منتشر شد.
تنها چند هفته بعد از مرگ مرکوری، و در حالی که التون جان عمیقاً در غم از دست دادن یکی از نزدیک ترین دوستانش به سر می برد، او آخرین هدیه اش از فردی را دریافت کرد. یکی از دوستان التون جان، در خانه او را می زند و به او یک بسته می دهد که در واقع هدیه ای که تنها در یک روبالشی پیچانده شده است. وقتی التون جان روبالشی را باز می کند با یکی از نقاشی های هنری اسکات توک روبرو می شود، که یکی از هنرمندان محبوب التون جان بود. در طول دوران دوستی شان، فردی و التون، نام هایی مستعار برای یکدیگر انتخاب کرده بودند: التون لقب شارون را داشت و فردی نیز ملینا بود. روی یادداشتی که به هدیه مذکور چسبانده شده بود این جمله خوانده می شد: «شارون عزیز، فکر کردم که از این خوشت خواهد آمد، با عشق، ملینا. کریسمس مبارک». التون می گوید که در آن لحظه به سختی توانسته احساسات خود را کنترل کند و این که دوستش در آن شرایط دشوار و در روزهای آخر زندگی اش نیز به فکر انتخاب و پیدا کردن کادوی کریسمس برای او بوده برایش همزمان دردناک و خوشحال کننده بوده است. وی می گوید که دیدن آن هدیه و نوشته روی آن برایش بسیار دردناک بوده زیرا فردی مانند همیشه، حتی در بدترین و آخرین روزهای زندگی اش نیز به فکر دوستان و اطرافیانش بود.
