من وفقط من میدانم انکه بیش از همه می خندد انقدر رنج کشیده که چاره ای جز این ندارد
(نیچه)
همیشه برایم سوال بودجذابیت این شخصیت راستش را بخواهید از این کاراکتر متنفر بودم تا انجا که حتی مایل به دیدن فیلم نبودم اما نمی دانم دیدم یاشنیدم مردم معترض عراق ماسک جوکربه صورت زده وبا این هیبت وهیات به خیابان ها ریختند.
اینجا دیگر کنجکاوی جای تنفر را گرفت نمی توانستم فیلم رانبینم بایستی میافتم جوابم را پاسخ این پرسش که چرا یک شخصیت ضد اجتماعی نماد اجتماعی چنین شده. با این حال وهوای فیلسوفانه درحال جستار بودم که دهانم کف کرد....تصویری عجیب وشگفت اور دیدم تصویر ی که حیرتم را در اورد روایتگر کشتن جوان ۱۶ ساله ای به نام هیثم علی اسماییل به دست معترضین بود .
سرزنشم نکنید که جناب انقدر ها هم که میگفتی شگفت اور نبود.بله میدانم بالاخره اعتراضات خسارت های مالی وجانی در پی دارد اماانجای عکس برایم عجیب بود که بعد از کشتن وبه دار اویختن از تیر چراغ برق جماعتی که در اطراف جمع شده اند نه تنها از این موضوع اندوه وتاثری ندارند بلکه شادمان هم هستند.
از خود پرسیدم:
۱ـ جوکر کیست؟ / ۲ـ وجه مشترکی که موجب پیوند این کاراکتر و اتفاقات اخیر که شاهدش بودم چیست؟
۳ـ چرا جوکر انتخاب میشود یا چطور میشود که مردم جوکر میشوند.
دراین مقاله به طرح وبررسی این سه پرسش میپردازم.
من به تمام انها یی که دستشان میرسد از اصحاب قدرت گرفته تا جامعه شنا سان و روانشناسان وهر شناس دیگری پیشنهاد میکنم فیلم چوکر۲۰۱۹ را ببینند بعقیده من این فیلم عادی نبود! زمانی که این فیلم اکران شد کارشناسان سینمایی درگیر این مسئله شدند که این فیلم را در کدامین ژانر قرار بدهند این فیلم چگونه فیلمی است این فیلم ایا یک فیلم روانشناسانه است فیلمی تراژدی یا کمدی است معنا گرا یا تخیلی و سطحی است چهره ای مثل ژیژک معتقد بود این فیلم فیلم ترسناکی ست جامعه شناسانه که بطور مستقیم نظام سرمایه داری را نشانه رفته.
اما بعقیده من اینطور نیست من نمیگویم این فیلم ابعاد سیاسی ندارد رگه های جامعه شناسانه ای ندارد غشای روانشناسانه ای ندارد اما برای من این فیلم بیشتر یک نقشه راه یک میت اسطوره یک تاریخ هماره یا ارکه تایپی است در مورد انسان!
داستان داستانی ست که وجه سرنوشتی دارد اما اگر ما قصه و درون مایه ای که فیلم می خواهد و میتواند به ما بگوید را فقط به دید یک قصه ی سیاسی وضد نظام سرمایه داری ببینیم قافیه رو باخته ایم و از هشدار فیلم غافل شدیم
یکی دیگر از منتقدین این فیلم انتونی الیور اسکات بیان میدارد که فیلم جوکر یک فیلم متوسط کم مایه ای است وانتظا رات هواداران سری بتمن را ارضا نمیکند چراکه هیچ جلوه های ویژه خاصی ندارد در ادامه میگوید این فیلم شخصیت جوکر را تحریف کرده جوکر واقعا خبیثی که انتظار داریم نیست(مجله نیویورک تایمز) حرف اقای الیور اسکات پر بیراه نیست به شرطی که این فیلم را از سری فیلم های بتمن بدانیم ومنتظر یک فیلم قهرمانی که پر باشد از جلوه های ویژ کامپیوتری باشیم اما اگر فیلم را منحصرا ببینیم بطوریکه هیچ ربطی به بتمن و دار و دسته اش نداشته باشد انگاه بایک شاهکار رو برو هستیم شاهکاری که میتوان در باره اش بحث کرد مقاله نوشت شعر گفت وحتی دیوانه شد و ادم کشت از ان فیلم هایی که بندرت ظهور میکند . شاهد این امر انکه اگر جوکر سال ۲۰۱۹ اکران نمیشد ما و منتقدین در مورد کدام فیلم میتوانستیم انقدر ها بحث کنیم.
ماجرای فیلم با اینکه در شهر خیالی گاتهام سیتی رخ میدهد اما کاملا راوی یک قصه ی واقعی است باز هم میگویم این فیلم ماجرای بشر است بقدری واقعی وحقیقی استکه شاید بنظر برسد که فیلم بیان واقیت نیست! این فیلم حکایتگر روندی است که روح زمان در پیش گرفته در روزگار ما که دیگر تاریخ لوکال و مستقل وجود ندارد پسمیتوان ادعا نمود اگر فلان نقطه مثلا در امریکلرخداده
همانطور که در ابتدای فیلم صدای گوینده اخبار را میشنویم که(:۱۸ مرکز جمع اوری زباله زباله روزانه ۱۰ هزار تن زباله راجمع اوری میکنند حتی بهترین نقاط شهر ظاهری ناخوش ایند دارد) در همین ابتدای کار نا خود اگاه یاد دنیای خودمان می افتم حتی بهترین نقاط شهر ظاهری ناخوش ایند دارد!!!
خوب در ادامه دوربین چهره شخصیت اصلی را درکلوزاپی بی نهایت به مانشان میدهد در همین ابتدا او حودش را معرفی میکند او خود انسان است روبه اینه ای نشسته ومینگرد. بغض تردید امیزی میکند بنظر می اید که دارد تمرین بازیگری میکند اما نه.... اودر دنیای خیالی خودش تماشا گرانی دارد که به تماشای او نشسته اند واز اوفقط انتظار لبخند دارند... اومیخندد امانمی تواند بیش از انی این حالت راحفظ کند... مکث میکند ولی هنوز ان تماشاگران خیالی از او چهره ای خندان طلبکارند اینبار مجبور میشود زورکی بکمک انگشت هایش چهره ای خندان بسازد... دوباره چهره در هم میکشد ودوباره میخندد نمای بسته بعد به ملموس ترین شیوه ممکن این لبخند زجر اور رابه تصویر میکشد این سکانس اگرفهمیده شود جای بحث دارد کسی که با دو انگشت خود سعی درخندیدن دارد که شاید تماشاچیان خیالش را راضی نگه دارد حریف غم خود نمیشود سنگ بغض اش میترکد واز نگاهش میچکد اشک سیاهی . در ادامه به این خندیدن مصنوعی ادامه میدهد انگار میگوید همین را مگر نمیخواستید لبخند پس ببینید.... ببینید ... من میخندم وبعد بطور طلبکارانه ای انگشت خود را میکشد و بخودش می اید ...
راستی شما یاد بر نامه ای اشنا نیفتادید که تماشا گرانی ده پانزده ثانیه میشمارند وکسی میخندد !!!
اکنون میگویم ارتور هرکدام از ماهستیم او نماد انسان است .انتخاب زیرکانه نام ارتور برای این شخصیت دلیلی بر این مدعاست چراکه ارتور جزو اسامی است که در تمام زبانها بیک شکل تلفظ میشود
