دیروز تولد بهنام بود
بهنام سال ۹۸ از سرطان مرد
غصه من مرگش نیست دقیقا ۲ هفته قبل از مرگش با هم دعوا کردیم بخاطر حرفای چندشآور مامانم...باورکردنی نیست
حتی شیشه پنجره شکوندم کلی رو بدنش خط انداختم و روی صورت خودمم خط افتاد که با ۷ بار لیزر هم نرفت اصلا بره...چه فایده؟!
میخوام معذرت خواهی کنم از خودم که ببخشید ضعیف بدنیا اومدم ببخش که آدما رو انسان دیدم ببخش که جرفامونو کسی نمیفهمه...
ماه کامل آبی بی پولی تنهاییی و گریه
کارم همینه فقط گریه و گم شدن تو توهمات خودم عین یه بچه که واسه خودش خاله بازی میکنه
حس میکنم خودم واسه خودم یه مانعم...
اینقدر حرفامو گوش ندادن و واکنشای بد دیدم که لال شدم مجبوری..
من حتی به خودم اجازه نمیدم بلند گریه کنم چون صدای بهنام تو گوش منه
برو یه جا دیگه عر بزن
چرا؟!اون پرده و من باید زجر بکشم؟!
خدایا تمومش کن!
