رقص آذری را به جرات می توان یکی از جذاب ترین رقص های فولکوریک دانست. که با ترکیبی از حرکات متنوع آیینی سنتی همواره از دیرباز در انواع مراسم اجرا می شده است. این رقص طی سال ها از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است و همچنان شکوه و عظمت و زیبایی خود را حفظ کرده است.
تمرکز اصلی رقص آذری روی حرکات پاست. حرکات چا در این رقص انواع متنوعی دارد. اما وقتی صحبت از رقص آذری می شود همه ناخودآگاه حرکات پای بسیار تند و چرخش های پیچیده را به خاطر می آورند که این هم از محاسن این رقص زیبای فولکلور می باشد.
علاوه بر جشن هایی همچون عروسی ها و مراسم ملی و بومی، یکی دیگر از جنبه های رقص آذری در گذشته در آمادگی برای جنگ ها بوده است. گاهی رقص جنگی نحوه راه رفتن جنگاور، همآورد طلبی، دعوت به جنگ را تداعی می‌کند. آفرینش این رقص به گذشته‌های دور برمی‌گردد. رقص جنگی به لحاظ کاراکتر همانند زمره آثار موسیقی رقص قایتاغی و رقص هالای می‌باشد.
