در کل در کتاب آمده از آنچه ما در ذهنمان به آن فکر می کنیم و زمینه را برایش فراهم و مهیا می سازیم، واقعاً همان چیز به وجود می آید. اگر فکر و ذهن سالم و خوبی داشته باشیم زندگی سالم تری خواهیم داشت. و اگر حسد و نفرت و ترس را در ذهنمان پرورش دهیم قطعاً ممکن است هزاران فرصت طلایی که ممکن است در زندگی برای ما پیش بیاید را از دست بدهیم فکر خوب و دعای خیر برای سلامتی خودمان و دیگران سعادت و خوشبختی و سلامت را به همراه دارد و فکر بد، و بدبینی انسان را آلوده می کند و باعث خرابی ذهن می شود. افکار مثبت و منفی قطعاً در زندگی اثرگذار خواهد بود اگر انسان در زندگی به خدا توکل کند و از کسی چیزی نخواهد و همه چیز را به خدای متعال بسپارد حتماً موفق خواهد شد. تنها چیزی که انسان را از بین می برد افکار منفی خود اوست. در مورد خشم و عصبانیت می توان گفت که باعث می‌شود که انسان نتواند تصمیم درست بگیرد و در کل ریشه همه امراض هست و در نتیجه خشم چنان مضر و زیان آور هست که خداوند آن را جزء گناهان کبیره خوانده است. و یا اگر مثلاً در ذهنمان نفرت باشد این نفرت در ذهن ما شیار ایجاد می‌کند و حتی در خون ما هم اثر منفی می‌گذارد و به اعضای بدن نیز آسیب می رساند و ممکن است باعث شود بسیاری از فرصت های زندگی مان را از دست بدهیم. ما زمانی به موفقیت می رسیم که وقتی کاری را انجام می دهیم برای دیگران جلب توجه باشد و خودمان نیز کار را دوست داشته باشیم و به آن علاقه مند باشیم در این صورت دیگران نیز آن کار را دوست دارند. اگر فرد در زندگی، خود را شکست خورده بداند حتماً شکست خواهد خورد و اگر خود را موفق و پیروز طلب کند و زمینه موفقیت را بپذیرد حتماً موفق می‌شود. ما تنها در کاری می‌توانیم موفق باشیم که سخت به آن علاقه مندیم. در زندگی وقتی ما به چیزی بیش از اندازه فکر کنیم آن چیز را جذب می کنیم و این را هم باید بدانیم که هرکاری را که ما برای دیگران انجام میدهیم چه کار خیر و چه کار شر حتماً نتیجه آن کار به خودمان برمیگردد. انسان باید همیشه شاکر و سپاسگزار از خداوند باشد و هیچ وقت نعمت هایش را از این بنده دریغ نمی کند و خواسته های او را برآورده می کند.
ما باید از ظاهر اموری که در پیش داریم ناراحت نباشیم و به خدا توکل کنیم و او حتما حاجت دل ما را می دهد و خداوند نور و نجات من است نباید از هیچ چیز و هیچ کس هراسی داشته باشیم؛ پس هرگز نباید در نور در مورد چیز مخربی صحبت کرد چرا که کم‌کم به آن شکل در می آییم و حتی نباید چیزی را به زور از خداوند بخواهیم و تنها باید خواهان همان چیزی باشیم که خداوند صلاح زندگی و کار ما را می داند. قدرتی که در طلب خیر خواهی و سعادت ما نهفته است می‌تواند هر مانع و سدی را از سر راهمان بردارد و باعث شود آنچه که می خواهیم و در طلب آن هستیم برسیم. پس باید مراقب فکر و اندیشه های خود باشیم و مراقب صحبت‌ها و کلاممان هم باشیم خوب فکر کنیم، خوب ببینیم، نترسیم که ترس و لرز بدترین دشمن آدم است زیرا از هر چه در زندگی بترسیم همان بر سرمان می آید. باید ایمان هایمان را قوی کنیم و به خدا توکل داشته باشیم البته باید همیشه دنبال موفقیت های بزرگ باشیم شاید در این راه شکست هم بخوریم اما این را هم باید بدانیم که هر موفقیت بر پایه شکست صورت گرفته و شکستی را به دنبال داشته است. مثل اینکه می‌گویند(تا تازیانه نخوری نمیتوانی بلند بشی) باید قوی بود. به اندیشه‌های منفی فکر نکنیم و به آن بال و پر ندهیم و باید از ذهنمان محافظت کنیم که تقریباً خوب و بد بودن فکر و ذهن من همان اتفاقات زندگی روزمره ماست.
افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد
همه امور را به خدا بسپار به درستی که او همه چیز را میداند و هرگز برای خدا تکلیف تعیین نکنید.
یعنی نگویید از کدام راه می خواهم به خواسته خود برسم خدا صلاح زندگی و آینده ما را بهتر می داند. ذهنمان را پاک کنیم، منفی نگوییم، نبینیم و نشنویم و حرف نزنیم زیرا دشمنان ما یعنی فکر منفی خودمان، ترس ها، تهدیدها، خشم و کینه ها هستند. پس قلب و روح مان را از همه بدی ها پاک کنیم تا این افراد در زندگی ما نفوذ نداشته باشند.
