استراتژی امنیت سایبری طرحی است که شامل انتخاب و اجرای بهترین شیوه ها برای محافظت از یک کسب و کار در برابر تهدیدات داخلی و خارجی است. این استراتژی همچنین زیربنایی را برای برنامه امنیتی یک شرکت ایجاد می کند که به آن اجازه می دهد به طور مداوم با تهدیدها و خطرات در حال ظهور سازگار شود.
برای مدیریت موثر تهدیدها و خطرات نوظهور، استراتژی امنیت سایبری باید پیاده سازی دفاع در عمق را در نظر بگیرد. هدف از اجرای این استراتژی پوشش کامل لایه های دفاع امنیتی می باشد.
هنگامی که این استراتژی به درستی اعمال شود، توانایی سازمان را برای به حداقل رساندن و محدود کردن آسیب های ناشی از یک عامل تهدید افزایش می دهد. یک شرکت ممکن است ترکیبی از چندین ابزار مانند آنتی ویروس، آنتی اسپم، VPN و یک فایروال میزبان را برای محافظت از دستگاه های نقطه پایانی خود، پیاده سازی کند.
لایه‌بندی ابزارهای متعدد برای ایجاد دفاع عمیق، رویکردی قوی برای ایجاد زیربنای یک استراتژی امنیتی مناسب است، با این حال، یک کسب وکار باید منابعی برای پشتیبانی و نظارت بر عملکرد ابزارها داشته باشد.
که این امر می تواند پیچیدگیها را افزایش دهد. برای رفع این مشکل، باید یک مدل اعتماد صفر نیز اجرا شود. اعتماد صفر یا زیروتراست براین اصل که هرگز اعتماد نکنید، همیشه تأیید کنید. دلالت دارد.
احراز هویت چندعاملی و علم یادگیری ماشین اجزای اعتماد صفر هستند . این ابزارها به سازمانها این امکان را می دهند که ببیند چگونه و توسط کدام افراد دارایی ها در شبکه استفاده می شود.
ادامه این مطلب رو میتونید در اینجا بخونید.
