عنوانی ندارم!!!

انگار اخرین متنی که نوشتم مال ۵ اردیبهشته خیلی وقته ویرگول نیستم!!!

بعد از قرنها تصمیم گرفتم مجداا پناه بیارم به ویرگول از شر اینستاگرام و تلگرام رانده شده:/

(البته ویرگولم چنگی به دل نمیزنه ولی خببب)... بهرحال ادم حسابیای اینجا بیشترن

یه چیزی هست گاهی وقتا تو ذهنم میپلکه و میره ! آدمای بدرد نخوری که میبینیم همشون یا یه دردی تجربه کردن یا یه محدودیتی یا یه آزادی ای که باید میداشتن رو نداشتن میدونی؟ مثلا یه ادمو میبینی زود خودشو میکشه کنار و نمیشه روش حساب کرد اصلااا این رفتارش بخاطر چی بوده؟ هیچوقت حسابش نمیکردن؟ تنبل و بی عار بار اومده؟ یاد نگرفته هویت اجتماعیشو درست بسازه؟ هرچی... دلیلاش مختلفه منم روانشناس نیستم که بدونم

ولی اون بهرحال یه آدم مشکل داره

ریشه مشکلش برمیگرده به دوران کودکیش یا بر نمیگرده! تا یه جایی اتفاقا ادم خوبی بوده از یه جایی به بعد تصمیم گرفته به فک خودش باشه ! بقیه براش مهم نباشن:(

راجب اون مثالی که زدم صحبت نمیکنما هرمشکل ، فقدان ، عقده ...هرچیزیو میتونی درنظر بگیری

ولی بهرحال بعنوان یه آدم به یه جایی میرسی که میبینی یه باگ توی ذهنته یه مشکل جدی توی روحت که داره گند میزنه اونموقع چندتا کار میتونی بکنی؟

یا شخصی سازیش کنی مشکلتو ! بجای اینکه بدونی واقعا کی هستی چیزی که الان هستو ببینی و فکر کنی اون زائده سرطانی مشکل زا توی ذهنت یکی از اندام های بدنته که اگه جدا بشه ناقص العضوی

یا اصلا خودت عمدی به این نتیجه رسیدی راجب یه چیزی عقده داشته باشی

یا واقعا میبینی مشکلو و دلت میخواد داشته باشیش و میری چهارتا مطلب میخونی یکم رو ذهنت کار میکنی با چهار نفر ادم راجبش حرف میزنی تمرین میکنی رفتارتو عوض کنی و در نهایت درستش میکنی(آدمایی که این رفتارو دارن متاسفانه درحال انقراض اند)

یا یه حالت دیگه هم هست ! مشکلو میبینی میفهمی بخاطر چیه از اعماق وجودتم بدت میاد که این مشکلو داری ولی ورتم بهش نمیرسه درستش کنی

یا پیشاپیش تسلیم شوی یا یکارایی هم کردی و نشده که درست بشه

این وضعیت واقعا درد آوره:)

ادمی که بلانسبت شما بیشعور باشه از بیشعوریش دردش نمیاد

ولی ادمی که با شعوره اینجور موقعا همون فهمش باعث میشه بیشتر در عذاب باشه

فکر کنم هممون حداقل دوسه تا از این مشکلارو داریم که خودمون نمیخوایم داشته باشیمشون ولی متاسفانه نخواستن مه چیزیو عوض نکرده!!!!!

از اینجا به بعدش کاملا نظر شخصیمه نمیدونم چقدر درسته یا نه !

ولی یا میشه روحتو بزرگ کنی تا مشکلت دربرابر روحت کوچیکتر بشه و بتونی شکستش بدی!

یا مجبوری از یکی کمک بگیری که یا روانشناسه یا یه دوست خوب

یا مستقیم باهاش به جنگ نمیری یه سیاستی میچینی که توموقعیتایی قرار نگیری که مشکلت اجازه ظهور و بروز پیدا کنه و بعدا یواش یواش درستش میکنی

من الان واسه بزرگترین مشکل خودم که هرکار کردم زورم بهش نرسید تو مرحله ای ام که انگار شدیدا مجبورم از یکی کمک بگیرم !

همین مشکلو یه نفر دیگه داشته باشه اینقدر قشنگ فاز روانشناس میگیرم و کمکش میکنم که اصن...😑😂

منتها این ویژگی آدمای درونگرا که هرچی بشه خودم باید تنهایی حلش کنم زیادی برام قویه!!! از یه طرف دیگه هم برعکس همزمان یهو دلم میخواد سریش یکی دیگه بشم !! وضعیه اصلا

مشکلم اصلا چی هست؟

مشکلم اینه کهبا توجه به حرفایی که از روز اول تا الان زدیم بنظرت بزرگترین مشکل من چیه؟

مشکل من اینه که باید بشینم برای هدفایی که اینهمه برنامشنو ریختم یکاری بکنم ولی تنها تنها دارم پیش میرم اونم تو این شرایط اقتصادی با سابقه یه افسردگی عمیق و طولانیییی

دیگه از یجا به بعد دیدم نه انگار درست نمیشه از اردیبهشت تا الان هیجکار نکردم

گفتم برم روانشناس و دیدم متاسفانه اونم هیج کاری نمیکنه انگار:/ ولی خب اون وسطای جلسات یه چیز جالب کشف کردیم بزرگ ترین فقدان من نداشتن هیچ مدل دوستی بوده دوستی عمیق هم الزاما نه همینکه یه نفر مصفه نیمه باشه که فقط باشههه

ولی انگار مشکل هممون یه همچین چیزاییه نه؟🙄

پ.ن: فقط این متنو نوشتم‌که ذهنم خالی بشه پساپس بخاطر آشفتگی متن ازتون عذر میخوام

پ.ن۲: ببخشید ببخشید لطفا کسی تو کامنتا راجب قوی بودن و روحیه نمیدونم این داستانا رو منبر نره که البته نمیرید

م