تاب آوری و رشد در زندگی ،از انسان همه چیز را می توان گرفت جز یک چیز که آخرین آزادی بشر است : این که فرد نگرش خود را در هر موقعیت ممکن انتخاب کند و راه خودش را برگزیند( ویکتورفرانکل)
همه ی ما در گذر از زندگی با درد و غمی مواجهه می شویم این طبیعت زندگی است و مارا از آن گریزی نیست اما اینکه چطور از این مسیر پر پیچ و خم درد ها عبور کنیم و چه توشه ای با خود به همراه ببریم به انتخاب و تصمیم خود ماست.
مهدیه اسدی در ادامه اضافه میکند که درد و غم با ماهیت زندگی عجین شده است و در مسیر همه ی ما به اندازه ای وجود دارد و هیچ کس از این قاعده استثنا نیست اما در مواجهه شدن و برخورد با درد استثنایی وجود دارد !!!
اینکه آیا آدم ها می توانند با آن مقابله کنند و پیروز شوند ؟؟ یا تسلیم می شوند و پا پس می کشند ؟؟؟ درد و مشکلات در زندگی برای کدام یک از ما به رنج تبدیل می شود و برای کدام یک از ما به گنج؟؟؟
تاب آوری به عنوان یکی از رکن های مهم روانشناسی مثبت شناخته شده است و به این سوال مهم پاسخ می دهد که دلیل وجود رنج های زندگی چیست؟
رنج ها و غم ها چه پیامی برای ما دارند ؟چرا بعضی از افراد خود را به دل این رنج ها می زنند و معنا خلق می کنند و گروهی دیگر تاب و توان مقابله ندارند ؟
در تعریف تاب آوری می توانیم این اینطور بیان کنیم نوعی رشد روان شناختی یا هیجانی در نتیجه ی تجربه ی استرس زا.
