#یادداشت_کتاب
#رنجینکمان
وقتی کتاب رنجینکمان را خریدم فقط اول عنوان فرعیاش را دیدم. "۲۵ روایت از عشق". اما حین خواندنش متوجه شدم که ادامه هم داشته، "عشق، رنج و شکیبایی" در نتیجه بهتر است شما با این آگاهی سراغ کتاب بروید که روایتها درباره رنج، کمی شکیبایی و گاهی عشق است. البته روایتهای رنجهای خندهدار هم در کتاب هست ولی دوز گریهدارش خیلی بیشتر است، گریهی شیرین و تلخ.
نثر کتاب روان و پیشرونده است. روایتهای اول شخص تجربیات شخصی نویسندهاند و آنها که زاویه دید سوم شخص دارند روایت او از تجارب دیگران است. نثر پویای نویسنده خاطرات دیگران را به داستانی جذاب و پرکشش و پر از تعلیق تبدیل کرده اما روایتهای خودش گاهی پیش نمیرود و کند میگذرد.
ماجراها بسیار متنوعاند و معمولا کوتاه؛ همین کتاب را خوشخوان میکند طوری که میتوان آن را دو سه ساعته تمام کرد؛ و شاید با توجه به حجم رنج کتاب، بد نباشد که زیاد کِش پیدا نکند.
در کل کتاب خوبی است و من را با یک نویسنده خوش قلم آشنا کرد، غلامرضا طریقی.
یکی از روایتها دربارهی بانک بود که برای ما ابهاماتی داشت. امیدوارم بتوانیم شیوهای برای ارتباط با نویسنده پیدا کنیم و سوالاتمان درباره این روایت و برخی دیگر را از ایشان بپرسیم.
** این یادداشت برای چالش مرورنویسی فراکتاب نوشته شده است.