داستان فیلم ماجرای نیمروز در روزهای پرالتهاب بعد از انقلاب، دقیقا از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و با خواندن بیانیه‌ی مجاهدین شروع می‌شود که خواستار حضور در ساختار دولت و تهدید به حملات مسلحانه‌ی آن‌هاست.
این فیلم دراماتیک با ساختار مستندگونه داستانی از تضاد افکار و ایدئولوژی انقلابی‌ها و گروه مجاهدین خلق که با شورش و قتل‌های بسیار به گروه منافقین شناخته شده‌اند، است.
شخصیت‌پردازی در ماجرای نیمروز باوجود تعدد بالای شخصیت‌ها بسیار قوی بوده و باعث می‌شود مخاطب با یک‌به‌یک شخصیت‌ها و داستان‌شان همراه شود. شوخی‌های کوچک لابه‌لای دیالوگ‌ها، نوع لباس‌پوشید، اکت‌های بازیگران و حتی نوع راه‌رفتن آن‌ها هم به قوی‌ترشدن شخصیت‌پردازی فیلم بسیار کمک کرده‌است.
خلاصه صحبت‌کردن شخصیت‌ها در دیالوگ‌هایشان باعث شده شکل سیاسی این فیلم هرچه تمام‌تر حفظ شود و دیالوگ‌ها به شکلی نوشته‌اند که مخصوص همان شخصیت،هم درام ایجاد کنند و هم مستقل باشند.
ماجرای نیمروز فیلمی وابسته به میزانسن است. میزانسن صحنه‌ها در این فیلم به‌خوبی رعایت شده و همین امر باعث تاثیرگذاری و عمیق‌تر شدن فیلم بر مخاطب می‌شود. کارگردانی این فیلم در پایان و نوع فیلم‌برداری در صحنه‌های پایانی بسیار هیجان‌انگیز است و هنر کارگردان را به‌طور کامل به نمایش می‌گذارد.
داستان فیلم رد خون بعد از اتفاقا فیلم اول(ماجرای نیمروز) می‌گذرد و همچنان به فعالیت مجاهدین در عملیات مرصاد می‌پردازد.
مانند فیلم قبلی، رد خون هم مستندگونه است و همین امر فیلم را به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند.
اما برخلاف فیلم قبل، تعدد شخصیت‌ها در رد خون به خوبی قبل نیست و همراهی کامل مخاطب را برنمی‌انگیزد. گم‌شدن شخصیت‌ها در این فیلم و ناتمام‌ماندن سرنوشت‌شان بیش از پیش ذهن مخاطب را از داستان دور می‌کند، چون زاویه دید مخاطب "دانای کل" است و باید به اتفاقات کاملا اشراف داشته باشد. اما از طرفی شخصیت‌پردازی اگر تک‌به‌تک بررسی شود بسیار قوی بوده است.
نورپردازی‌های رد خون از ماجرای نیمروز جلو زده و احساسات مخاطب را درگیر می‌کند.
دو راهی‌هایی که پیش پای شخصیت‌ها گذاشته می‌شود، درام را بیشتر کرده و کشش فیلم را برای مخاطب بالا می‌برد.همچنین دیالوگ‌ها و کشمکش‌های بین شخصیت‌ها کنجکاوی مخاطب را برای دانستن انتهای داستان بیشتر می‌کند.
باوجود اینکه صحنه‌ی پایانی رد خون جذابیت بالایی دارد؛ اما همچنان پایان‌بندی ماجرای نیمروز جلوتر است.
در پایان باید گفت،نکات تاریخی و سیاسی مهمی در هردو فیلم وجود دارد،؛ اما نکته‌ی مثبتش این است که حتی اگر چیزی از تاریخ سیاسی ندانید جذابیت این فیلم‌ها هر گز کم نخواهد شد و چه‌بسا بعد از دیدن‌شان، بخواهید به دنبال ماجراهای تاریخی آن دوره هم رفته و بیشتر بدانید.
