یادتون باشه، پروسه آب‌بندی در زیر زمین و طبقات منفی ساختمان همیشه خیلی حساس‌تر از سایر نقاط بوده و هست. به همین دلیل آب‌بندی در این نقاط نیازمند استفاده از روش‌های اصولی و ابزارهایی با کیفیته. برای اینکار روش‌های آب‌بندی مکملی وجود داره که به تفضیل درباره هر کدوم صحبت می‌کنیم.
در بین تمامی روش‌های ممکن برای آب‌بندی چاله آسانسور، روش‌هایی که کارایی و کیفیت بالاتری دارند عبارت‌اند از:
استفاده از ورق‌ها یا پوشش‌های عایقی است که بین بستر و مقطع بتن‌ریزی قرار داده می‌شوند و به‌صورت عایقی برای نفوذ آب به درون چاله آسانسور عمل می‌کنند و خود انواع مختلفی دارند، مانند ورق ژئو ممبران، ژئو گرید، ورق ژئو تکستایل.
در این روش از بتن‌هایی با خاصیت عایقی به‌جای ورقه‌های عایق استفاده می‌شود. همچنین واتر استاپها نیز برای آب‌بندی چاله‌ها در این روش نیز مورداستفاده هستند. اگر بتوان در این روش اختلاط کامل میان مصالح را به‌درستی رعایت نمود، این روش نتیجه بسیار مثبتی را به همراه خواهد داشت. این بتن‌های عایق در مقابل رطوبت را می‌توان از افزودن موادی خاص مانند افزودنی ژل میکروسیلیس، مایع آب‌بند کننده بتن، کریستال شونده، رزین‌های آکریلیکی آب‌بند، پودر آب‌بند کننده و غیره، به بتن درست کرد. یا می‌توان از واتر استاپها یا آب‌بند کننده‌های فیزیکی موجود در بازار استفاده کرد. هرکدام از این افزودنی‌ها مشخصات به خصوصی دارند و باید با توجه به پروژه اقدام به انتخاب آن‌ها کنید. کارشناسان متخصص گروه مهندسی طاقتی می‌توانند مشاوره لازم در این زمینه را به شما عزیزان ارائه دهند. واتر استاپها نیز به‌نوعی آب‌بند کننده‌های فیزیکی به شمار می‌روند. به‌طورکلی سه نوع واتراستاپ نیز وجود دارد که عبارت‌اند از: واتراستاپ بنتونیتی، واتراستاپ هیدروفیلی و واتراستاپ pvc.
گروهی از موادی که برای این امر مورداستفاده قرار می‌گیرند، پوزولان‌هایی مشابه سیلیس و میکروسیلیس است. این مواد به دلیل اینکه قابلیت بالا بردن چسبندگی و تراکم دانه‌های شن و ماسه را داند می‌توانند به‌راحتی با پوشاندن تخلخل موجود در مصالح به‌راحتی جلوی نفوذ آب را به داخل چاله آسانسور بگیرند.
یک دسته دیگر از موادی که نقش آب‌بند را ایفا می‌کنند، عبارت‌اند از: پلیمرها، رزین و آکریلیک. این مواد افزودنی نیز چسبندگی ذرات سیمان را افزایش می‌دهند و منافذ موجود بین ذرات را کاهش می‌دهند. استفاده از این افزودنی‌ها کارآمدی بیشتری دارد اما هزینه بیشتری نیز خواهد داشت. البته یکی از نقاط ضعف این روش را می‌توان کم کردن مقاومت بتن دانست که البته باید در محاسبات ایمنی چاله آسانسور موردتوجه قرار داد.
گروه سوم موادی که برای آب‌بندی چاله آسانسور مورداستفاده قرار می‌گیرند، آب‌بندهای پایه سیمانی کریستال شونده هستند. ازنظر دانش نوین صنعت ساختمانی این گروه از آب‌بندها به‌عنوان مواد استاندارد شناخته می‌شوند و در پروژه‌های مختلف در دنیا از آن‌ها استفاده می‌شود. اساس عملکرد این مواد آن است که وقتی آب یا رطوبت به آن برخورد می‌کند، نوعی کریستال آهکی تولید می‌کنند که جلوی نفوذ آب مقاومت می‌کنند. به‌این‌ترتیب چاله آسانسور در مقابل نفوذ هرگونه آب مقاوم خواهد شد. نکته بسیار جالب در این زمینه آن است که پس از مدتی که سطح رطوبت کاهش پیدا می‌کند، کریستال‌ها به حالت ابتدایی برمی‌گردند. به‌این‌ترتیب می‌توان از خاصیت بی‌نظیر این مواد برای آب‌بندی چاله‌های آسانسور برای همیشه استفاده نمود.
واتراستاپ‌های پی وی سی در فرم ها و سایزها مختلفی ساخته و به بازار عرضه میشن. انتخاب واتراستاپ مناسب بستگی به نوع مفصل شما داره، خصوصاً اینکه مفصل متحرکه یا نه! واتراستاپ پی وی سی با قرار گرفتن در مفاصل بتنی شبیه یک پرده‌ی ضد آب عمل میکنن و از ورود هرگونه مایعات به داخل بتن جلوگیری میکنن.
واتر استاپ هیدروفیلی برای رفع نشت درزهای اجرایی و مقاطع بتن‌ریزی شده استفاده میشن. درواقع این نوع از واتراستاپ‌های هیدروفیلی با استفاده از پلیمرهای لاستیکی و پلیمری طراحی شدن که خاصیت ارتجاعی بسیار بالایی دارن و بسیار کاربردین.
نوار آب‌بند بنتونیتی یا واتراستاپ بنتونیتی محصولی، کارآمد و بر پایه سدیم بنتونیت فعالِ که خاصیت ارتجاعی بسیار بالایی همراه با افزایش حجم داره.
در حالت کلی واتر استاپ بایستی با مواد خام که هیچ‌گونه عیب و نقص ندارن، ساخته بشن. لازم به ذکره که انواع مختلفی از مواد وجود دارن که با توجه به نیازهای مختلف از اون‌ها در ساخت واتراستاپ‌ها استفاده میشه. به طور کلی، مفاصل و درزهای بتن به دو بخش اصلی تقسیم میشن که یکی درزهای ثابت و دیگری درزهای حرکتیه.
همچنین خود درزهای ثابت هم دو نوع هستند. درزهایی که بر اثر عوامل اجرایی به وجود میان، مثل قطع بتن‌ریزی و عدم پیوستگی به دلایل گوناگون؛ و نوع دیگه، درزهایی هستند که ممکنه بر اثر ترک‌خوردگی به وجود بیان. درزهای حرکتی هم به چند دسته‌ی درزهای انبساط حرارتی، انقباضی و ترکیبی تقسیم میشن. توصیه میشه برای درزهای ثابت و بدون حرکت، از واتر استاپ‌‌های هیدروفیلی استفاده بشه و برای درزهای حرکتی هم به سمت استفاده از واتراستاپ‌های مکانیکی مخصوص بریم.
در این روش می‌توان از آب‌بند کننده‌های پایه معدنی که توسط پلیمر اصلاح‌شده‌اند، استفاده کرد. این نوع آب‌بند کننده‌ها برای این کار بسیار مطلوب‌اند، زیرا با بتن زیرین سطحی که می‌خواهد آب‌بندی شود، سازگاری خوب و بالایی دارند.
امروزه استفاده از مواد نفوذگر برای آب‌بندی چاله آسانسور بسیار رایج است. این مواد پایه سیمانی دارند و دارای میکرو ذرات فعال هستند که پس از اعمال روی سطح بتن، با آن واکنش داده، تشکیل کریستال می‌دهند و شبکه‌ای متراکم را ایجاد می‌کنند که تمامی خلل و فرج را پوشانده و چاله آسانسور را از داخل آب‌بندی می‌کند.
از مزیت‌های این روش این است که حتی ترک‌ها را تا ضخامت یک میلی‌متر می‌پوشانند، ولی ضعف این روش این است که اگر بتن دیواره قدیمی باشد یا کوچک‌ترین آلودگی داشته باشد یا حتی اگر قبلاً از موادی که نفوذگر نیستند استفاده‌شده باشد، کارایی‌شان به‌مراتب کمتر می‌شود.
باید بگوییم که کار آب‌بندی چاله آسانسور کاری کاملاً تخصصی است و بهتر است توسط متخصصین و هنگامی‌که ساختمان در حال ساخت است و بتن دیواره چاله جوان و خشک است آب‌بندی چاله آسانسور انجام شود، زیرا بعد از نفوذ آب، هزینه آن بسیار بیشتر خواهد بود. اجرای سه روش فوق نیز برای نیازمند اطلاعات فنی ازجمله آگاهی انتخاب درست مصالح ساختمانی متناسب با شرایط پروژه و جنس خاک و محاسبات دقیق فشارهای هیدرو استاتیکی است.
قدیمی‌ترین روشی که برای آب‌بندی چاله‌های آسانسور مورداستفاده قرار می‌گیرد، ایزوگام کردم و قیرگونی کردن کف چاله آسانسور است. ایزوگام خیلی سریع انجام می‌شود و کارآمدی بسیار خوبی نیز برای جلوگیری از نفوذ آب به داخل چاله آسانسور دارد؛ اما در سال‌های اخیر به‌طورکلی استفاده از این روش چندان مرسوم نبوده است. به‌طورکلی چندین ایراد برای ایزوگام کردن چاله آسانسور به‌منظور آب‌بندی وجود دارد که عبارت‌اند از:
مجموعه عوامل فوق باعث شده است تا برای آب‌بندی چاله آسانسور از ایزوگام استفاده نشود.
درصورتی‌که دیواره‌های اطراف چاه آسانسور بتنی باشند، طراح باید صفحات آهنی یا پروفیل‌های فلزی مخصوص جهت نصب اجزای آسانسور را در محل‌های موردنیاز پیش‌بینی کند. همچنین درصورتی‌که سازه اطراف چاه آسانسور فلزی باشد، لازم است پیش‌بینی‌های لازم جهت اتصال اجزای آسانسور به سازه ساختمان به عمل آید.
مسئله مهم بعدی در آب‌بندی چاله‌های آسانسور، آن است که سطح داخلی دیواره‌های چاه آسانسوری باید با مصالح مناسب به‌گونه‌ای پوشانده شوند که کمترین خلل و فرجی در آن‌ها وجود نداشته باشد. به کمک سیمان‌کاری لیسه‌ای می‌توان از درستی و صحت انجام این فرآیند اطمینان حال نمود.
مسئله آب‌بندی چاله آسانسور ازآن‌جهت اهمیت بسیار بالایی دارد که به‌طور مستقیم با امنیت جانی ساکنان ساختمان در ارتباط است؛ بنابراین باید کار آب‌بندی را با دقت تمام و زیر نظر کادری مجرب انجام داد. کارشناسان و متخصصان گروه صنعتی طاقتی، آماده هستند تا ضمن ارائه مشاوره کامل در زمینه آب‌بندی چاله‌های آسانسور به شما، کار اجرایی آن را نیز با نهایت دقت انجام دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید با مجموعه گروه مهندسین طاقتی در تماس باشید
