برخی واژه ها دارای تعاریف جامع هستند، در صورتی که واژه های شهر و شهرسازی تنها قسمت کوچکی از مفهوم آن را در ذهن تداعی می کنند. به عبارت دیگر شهر ها دستاورد بشر برای اسکان، روابط اجتماعی، اقتصادی و غیره هستند. شهرنشینی نوعی از هم نشینی انسان ها در کنار هم به شمار می رود و حالت ثابتی از استقرار انسان در محیط زیست محسوب می شود. در شهر برای ساختن ساختمان ها از مصالح مختلفی استفاده می‌شود. برخی از این مصالح شامل اتصالات میلگرد بستر مثل وال پست هستند.
در یک تعریف استاندارد، هر شهر دارای یک شهردار بوده و جمعیتی حداقل ۲۵ هزار نفره دارد. اگرچه هنر شهر سازی اخیراً باب شده است اما با بررسی های تاریخی می توان دریافت که ریشه در تاریخ زندگی گذشته انسان دارد. هنر شهر سازی تلفیقی است از معماری و برنامه ریزی های روابط اجتماعی. از دیدگاه دیگر، شهر سازی عبارت است از مطالعه، طرح ریزی و توسعه شهرها با در نظر گرفتن احتیاجات اجتماعی و اقتصادی با هدف به حداقل رساندن مشکلات بشری و پاسخ گویی به نیازهای عمومی جمعیت شهری.
علم شهرسازی در ارتباط کامل با جامعه شناسی می باشد. یک شهرساز باید نسبت به روابط اجتماعی بین گروه های مختلف جامعه تسلط داشته و بررسی های کامل را در این خصوص داشته باشد تا بتواند تصمیمات منطقی و درستی در راستای شهرسازی اتخاذ کند. شهر ساز در این مسیر به کمک علوم مختلف، بهترین ایده و طرح را برای ایجاد شهری مناسب برای آن جامعه ارائه می کند.
در تعریف شهر اتفاق نظری وجود ندارد و در تعاریف بیان شده بر مواردی نظیر تعداد جمعیت، نوع فعالیت های اقتصادی، حوزه اداری و موارد دیگری اشاره شده است لیکن در بعد جهانی برای شناخت شهر از روستا بیشتر بر تعداد جمعیت تاکید شده است.
با توجه به کم وکاستیهای مربوط به تعاریف شهر، تاکید بر نقش شهر (نوع کارکرد) بهتر ما را در شناخت شهر و تمایز قائل شدن بین آن و روستا هدایت می کند. بدین معنی که در شهر ها نقشهایی وجود دارد که روستاها فاقد آن هستند. بنابراین در شناخت شهر به دو کارکرد بیشتر توجه می شود؛ یکی اینکه شهرها کارکرد غیر کشاورزی دارند و دوم اینکه اغلب شهر ها به تولید کالا و بیش از آن به مبادله کالا می پردازند؛ یعنی اینکه فعالیت های غیر کشاورزی بر اقتصاد شهر غلبه دارد. از دو جنبه می توان به انواع شهر ها پرداخت. یکی از بعد کارکردی (فعالیت و نقش) و دیگر از بعد اندازه ( کوچک و بزرگ بودن).
شهرساز متخصصی است که بر یک حوزه کاری خاص تمرکز می کند ممکن است به عنوان برنامه ریز شهری، برنامه ریز منطقه ای، برنامه ریز دوربرد، برنامه ریز حمل و نقل، برنامه ریز زیرساخت، برنامه ریز محیط زیست، برنامه ریز پارک ها، برنامه ریز فیزیکی، برنامه ریز سلامت، تحلیلگر برنامه ریزی، طراح شهری یا سایر ترکیبات مشابه از عناوین کار کند.
اکثر شهرسازان، برنامه ریزان شهری و منطقه ای به طور تمام وقت در ساعات کاری عادی کار می کنند و برخی ممکن است عصرها یا آخر هفته ها برای شرکت در جلسات با مقامات، کمیسیون های برنامه ریزی و گروه های محله کار کنند.
وظایف مهندس شهرساز حداقل شش محور اصلی دارد که در برنامه ریزی و طراحی شهر سرنوشت ساز است. که عبارت اند از:
· برنامه ریزی کالبدی و فیزیکی
· برنامه ریزی و طراحی شبکه های حمل و نقل
· برنامه ریزی محیطی
· برنامه ریزی شبکه های زیرساختی
· مدیریت شهری و برنامه ریزی زمین و مسکن
· طراحی شهری و طراحی فضاهای شهری
ترکیب این شش دانش، مهندسان را قادر می کند که تمامیت پدیده ی شهر را مورد شناسایی قرار دهندو برای هدایت و کنترل توسعه ی آن تلاش کنند.
برنامه ریزی شهری(شهرسازی) شغلی امیدوارکننده است. صنعت برنامه ریزی شهری با سرعت شگفت انگیزی در حال رشد بوده است و انتظار می رود تقاضا برای متخصصان در این زمینه از هم اکنون تا سال 2028 بیش از 30 درصد افزایش یابد. تنها چیزی که نیاز دارید تجربه است.
???
