دیسک قرقره جوش یا دیسک درز جوش برای جوش های به هم پیوسته جهت آب بندی قطعات به صورت خطی یا منحنی مورد استفاده قرار می گیرد.
در بیشتر این دستگاهها و با استفاده از دو الکترود غلطکی ، در نزدیکی کناره دو قطعه مورد جوش که به صورت روی هم قرار گرفته اند ، یک خط ممتد یا مقطع جوشکاری می شود . همزمان با حرکت این غلطک ها بر روی فلزات مورد جوش ، جریانی که از فاصله بین دو غلطک می گذرد باعث آن می شود که فلزات مورد جوش تا نقطه ذوب شان گرم گردند. این روش را می توان درز جوش مقاومتی (قرقره جوش) نامید. دستگاه را می توان طوری تنظیم نمود که نقطه جوش ها در کنار یکدیگر قرار گرفته و یک خط پیوسته را تشکیل دهند و یا طوری تنظیم را انجام داد که بین جوش ها فاصله ناچیزی باقی بماند.
در اینجا بد نیست اشاره شود که در مورد اول یعنی حالتی که خط جوش به صورت پیوسته می باشد ، هر نقطه جوش کاملا ً در کنار نقطه جوش مجاور خود قرار ندارند بلکه قسمتی از سطح آن را می پوشاند . از این روش در بسیاری از اتصالات روی همی که قرار است در مقابل گاز یا مایعی آب بندی باشند ، استفاده می نمایند. از روش درز جوش روی هم منقطع برای اتصال دادن فلزاتی که در مقابل عملیات حرارتی وضعیت بحرانی دارند استفاده می کنند. یک روش درز جوش دیگر هم وجود دارد که درز جوش لب به لب نامیده می شود. در جوشکاری درز طولی لوله ها از این طریقه استفاده می کنند. در اینجا دو غلطک با هم زاویه ای ساخته و همزمان با فشار آنها به لوله ، لبه های لوله به یکدیگر چسبیده و جریان الکتریکی فلز را به حالت خمیری رسانده و امتزاج صورت می گیرد.
یک روش درز جوش دیگر هم وجود دارد که درز جوش سربهسر نامیده میشود. در جوشکاری درز طولی لولهها از این طریق استفاده میکنند. در اینجا دو غلطک و یا غلطک کالسکهای با هم زاویهای ساخته و همزمان با فشار آنها به لوله، لبههای لوله به یکدیگر چسبیدهو جریان الکتریکی فلز را به حالت خمیری رسانده و جوش صورت میگیرد. این روش بیشتر در جوش لولههای انتقال نفت و گاز صورت میگیرد.