از آنجایی که «عقاید»، برخلاف «گزارهها» که با فکتهای خارجی صدق و کذبشان مشخص میشوند، فکتی برای تأیید خود ندارند، درستی یا نادرستیشان محل بحث است. این جملات که انتزاعیتر و کلیتر هستند، در واقع حاصل فهم بشر از پدیدههای انسانی مثل اخلاق، زیبایی و معرفتشناسیاند و بنابراین در «مرجع» قرار دادن دستهای خاص از آنها، باید کمی درنگ کرد.