ما باید بین احکام فقهی و عقلی تمایز قائل شویم. احکام فقهی متأخر بر اصول دین هستند. همانطور که خود علمای دین هم قبول دارند ابتدا باید حقانیت اصول دین ثابت شود تا بتوان درباره حقانیت احکام فقهی صحبت کرد. این مسأله به طور تناقض‌آمیزی در واقعیت امر مختل می‌شود: عدم احراز عقلی اصول دین و اظهار عمومی آن به منزله ارتداد است که حکمی فقهی است!
