وظایف امام:
1 - مربوط به فکر و مكتب: مكتب پیغمبر را تفسیر و تطبیق كند.
2 - مربـوط به عمـل و جامعـه: راه پیغمبـر را در رهبری جامعه به سـوی رشـد مـادی و معنوی ادامـه دهد.
اگر دشـمن نگذاشـت امـام ایـن دو وظیفه ى خـود را انجـام دهـد، امام بایـد دائمـا تلاش و مبارزه كنـد تـا بتواند ایـن دو منصـب الهـى را بگیرد.
ماننـد امام سـجاد(ع) کـه از بیـان معـارف دسـت نكشـید؛ و آنچـه میخواسـت، در قالب دعـا گفت.
مانند امیرالمؤمنین (ع) کـه بعد از رحلت پیغمبر تا چهل شـب مـردم را دعوت میكـرد كه با او بیعت كنند.
ائمه ی مـا از آغـاز تاریـخ امامت تـا روزگار شـهادت امـام عسـکرى(ع) تقریبـا در مدت دویسـت و پنجـاه سـال، زندگیشـان سراسـر مبـارزه و جهـاد بود.
در زیارت امین الله میگویید:«اشـهد ان جاهدت فی الله حق جهاده» شهادت می گویم تو در راه خدا آنچنان که شایسته است جهاد و مبارزه کردی.
موسـی ابن جعفر را زندان ابـد كردند، امـام باقر، امـام صادق(ع) و امـام سـجاد(ع) تبعیـد شـد، علی ابن موسی رضا(ع)تبعید شد. امـام جـواد و امـام هـادى و امـام عسگری(ع) هر کدام چند بار زندان و تبعید رفتند.
دوازده امـام مـا، جـز امـام دوازدهـم كـه در قیـد حیات هسـتند، همه شـان یـا در زنـدان به شـهادت رسـیدند، یـا در میـدان جنـگ و یـا به وسـیله ى دشـمن حیله گـر به صـورت مرمـوزى شـهید شـدند.
امـام صـادق، موسـى بن جعفر، امـام جـواد و امـام هشـتم(ع) هـمرزم حسـین(ع) اند، در میدان حسـین(ع) و دوشـادوش حسـین(ع) اند و با همان دشـمن میجنگند و مبـارزه میكنند؛ همان دسـتی كـه حسـین(ع) را شـهید كـرد، ایشـان را هم شـهید كرد.
وقتی کـه مـا میگوییـم امـام صادق(ع) جهـاد میكـرد، سـؤال میکننـد: كجـا امـام صادق(ع) جهـاد میكرد؟ مـا کـه شمشـیرى دسـت ایشـان ندیدیم.
درباره جهاد دو تفسیر غلط و یک تفسیر صحیح وجود دارد:
لغت، یعنى كوشـش؛ و جهـاد در راه خـدا، یعنى مطلق
1 - اولین تفسـیر غلط: جهاد برطبق كوشـش در راه خدا. مانند تالش براى كسـب مال، بـراى علم، بـراى زندگى و...
علـت نادرسـتی: لغـت جهـاد به معناى مطلق كوشـش اسـت اما اگر جهاد در فرهنگ اسلامى به این وسـعت بود، لزومى نداشـت كه اسـم خاصی روى آن در برابر سـایر اعمال اسلامی بگذارنـد؛ نمـاز، روزه، حج و همـه ى اعمال اسلامى یـك جهادى اسـت. امـا جهاد یك چیزى اسـت در کنـار همـه ى واجبـات دیگر.
2 - دومین تفسـیر غلط: جهـاد در اصطلاح قرآن و حدیـث یعنى جنگ با شمشـیر در میدان مبارزه با دشـمن.
علـت نادرسـتی: جهـاد در قـرآن فقـط به معنـاى جنـگ مسـلحانه در مقابـل دشـمن نیست جهاد ممکن است اشـكال دیگـرى هـم داشـته باشـد.
3 - تفسـیر صحیح جهاد: عبارت اسـت از تلاش و كوشـش در راه پیشـبرد هدف؛ منتها تلاشی كه با درگیرى با دشـمن همراه اسـت. آن تلاشى كه با درگیرى با دشـمن همراه نیست، اسمش جهاد نیست.
تعالـى و تكامل بـه عبـارت دیگر جهـاد یعنى هـر نـوع درگیـرى و مبـارزه با قدرتهـاى ضـد انسـان.
بعد از آنکـه ما معنـاى جهـاد را فهمیدیـم آن وقـت خیلى آسـان میتوانیـم قبـول كنیم كه ائمه جهـاد میكردند.
ائمه ی مـا بایـد چهره هـاى مجاهـد و فـداكار و پرتلاش و پیكارجـو و سـتیزه گر در نظـر مـا معرفی شـوند؛ یعنـى عكـس آنچـه مـا تـا الان در ذهـن داشتیم.
