من یاد گرفتم که عشق همیشه اونجوری که تو فیلمها نشون میدن نیست.
گاهی زیبا نیست. آسون نیست. پر از تفاوت و انتظاره.
اما اگه توی دل همون سختی،
هنوز یه جایی برای سکوتی گرم،
نگاهی مهربون،
یا یه خداحافظی بدون خشم باشه...
یعنی یه چیزی واقعی بینمون بود.
من موندم، با همهی خستگیهام.
اون رفت، با همهی تفاوتهاش.
ولی مهربون.
و همین برام کافیه که بدونم
یه بخش از این عشق، واقعاً واقعی بود...
حتی اگر موندنی نبود.
