خوب خوب کجا بودم .1 ماه پیش بود که تصمیم گرفتم مستقل بشم .تصمیمی که شاید اولش برام ترسناک بود اما الان ترسناک ترم هست.وقتی 1 ماه با پول خودت سپری میکنی تازه میفهمی 21 سال اشتباه خرج میکردی! تک تک خرج هایی که میکنی برات مهم میشن .وسایلت برات بینهایت ارزشمند میشن چون میدونی اگه اتفاقی براشون بیوفته دیگه کسی نیست برات بخره جز خودت .در خرج کردن محتاط تر میشی .سعی میکنی مدام راه میانبر پیدا کنی دیگه از اینکه تو فروشگاه وایسی و قیمت دونه دونه اجناس را بررسی کنی بعد بفهمی گرونه و سرجاش بزاری خجالت نمیکشی .سعی میکنی فقط برای نیاز های ضروریت از پول استفاده کنی و وقتی مجبور به خرج اضافه میشی عذاب میکشی .افزایش تعرفه اسنپ بینهایت برات مهم جلوه میکنه و حمل و نقل عمومی مثل فرشته ای میشه که نجاتت میده و... خلاصه که کلا تغییر پیدا میکنی و آدم جدیدی میشی .
یه حساب کتاب سرانگشتی کردم و دیدم با پول باقیمانده ام کلا کمتر از 2 ماه میتونم سر کنم .چند تا کار این چندوقت دارم انجام میدم امیدوارم پول خوبی ازشون بهم برسه .اگه بتونم تا 4 ماه آینده را پوشش بدم .بعدش میتونم امیدوارم باشم که وام دانشجوییم واریز میشه و بیشتر میتونم سر کنم .مهم ترین مشکلم الان نبود درآمد ثابته .یعنی چی بشه یکی بهم بگه بیا فلان کار را انجام بده .هیچ تضمینی نیست .الان که امتحان ها تموم شده بیشتر میتونم درباره یک کار ثابت فکر کنم .نتیجه اش را تو پست بعدی ایشالا میگم.
