یکی از رایج ترین مشکلاتی که متخصص قلب و عروق کودکان به طور منظم با آن سروکار دارد، سوراخ بودن قلب است. در این تنظیمات، سوراخ معمولا به دهانه ای در یکی از دیوارهای جداکننده اتاق های قلب اشاره دارد. آنها معمولا دو نوع هستند. نقص دیواره بین دهلیزی و نقص دیواره بین بطنی.
سوراخ در قلب یک اصطلاح غیر طبیعی برای توصیف یکی از بیماری های مادرزادی قلب است. این اصطلاح برای توصیف یک سوراخ واقعی در دیواره های جداکننده حفره های قلب یا به عنوان یک اصطلاح کلی برای توصیف یک ناهنجاری ساختاری قلب استفاده می شود. بنابراین سوراخ در دیوار بین اتاقهای بالایی را نقص تیغه بین دهلیزی (ASD) و سوراخ در دیوار بین دو اتاق پایین را نقص دیواره بین بطنی (VSD) میگویند.
از این رو خانه قلب دارای چهار اتاق و چهار در و دو دیوار جداکننده است. خون آبی از طریق قلب راست به ریه ها و خون صورتی از قلب چپ به بدن پمپ می شود. اصطلاح سوراخ در قلب ممکن است نه تنها شامل سوراخ های بین دیوارهای جداکننده باشد، بلکه شامل اتصال غیر طبیعی بین اتاق ها و غیر طبیعی بودن درها و رگ های خونی نیز می شود.
گاهی اوقات، علائم سوراخ در قلب میتواند آنقدر بیاهمیت باشد که تأثیر آنها برای سالها یا تا بزرگسالی ظاهر نشود. در حالی که در برخی مواقع ممکن است نیاز به توجه فوری داشته باشد. در همین راستا، به گفته یک متخصص قلب، بسیاری از نوزادان علائم ASD را نشان نمی دهند. با این حال، علائم ممکن است در بزرگسالی حدود 30 سالگی یا حتی بعد از آن شروع شود.
علائم VSD بلافاصله پس از تولد نوزاد، در چند روز، هفته یا ماه اول ظاهر می شود. علائم عبارتند از: