با توجه به آموزش قبلی یعنی ( انواع روند رنج ) ما متوجه شدیم که در بازار های رِنجِ سایدوِی اجازه داریم معامله کنیم چرا ؟ چون پول به اندازه ی کافی درون آنها در جریان است و بین سویینگ بالایی و سویینگ پایینی (یعنی در متن بازار) به اندازه کافی فاصله است و ما به اندازه کافی فرصت داریم تا در معامله سود کنیم و معامله را مدیریت کنیم که اگه خواست خلاف جهت ما حرکت کند ما آن را نقد کنیم که یا کمترین ضرر و یا بیشترین سودی که می توانستیم بگیریم را کسب کنیم.
اما در بازار های چوپی که متلاطم و آشفته بودند و کندل ها خیلی نامرتب همدیگر را همپوشانی می کردند معامله نمی کنیم.
اما حالا می خواهیم ببینیم که چطور این بازار رنج پایان پیدا میکنه. خب پس ما یاد گرفتیم، در رنج سایدوی در کف ها و سقف ها معامله میکنیم و در رنج چوپی معامله نمیگیریم اما الان می خواهیم یاد بگیریم چطور بازار رنج تموم میشه. مخصوصا رنج چوپی اینکه ما رنج چوپی را چطور تشخیص بدیم به این صورت است که باید توی اون محدوده ای که رنج چوپی ما شکل گرفته (تصویر شماره 2)، قیمت باید یک اکستنشن و یک کارکشن داشته باشه نسبت به اون محدوده رنج (تصویر شماره 3) تا اجازه داشته باشیم ما یک خرید انجام بدیم.
(به تصاویر دقت کنید)
برای نزول هم همینطور، برای نزول اگه ما می خواهیم فروشنده باشیم مادامی که ندیدیم یک حرکتی ایجاد شده باشه به این صورت که با یک اکستنشن نزولی و یک کارکشن از محدوده رنج خارج نشده باشه (تصویر شماره 6) ما اجازه نداریم که به فکر معامله فروش باشیم. (به تصاویر زیر دقت کنید)
پس در بازارهای چوپی ما زمانی مجاز به معامله هستیم که مطمئن باشیم معامله گرهای بزرگ به بازار آمدند. حالا ورود معامله گرهای بزرگ به بازار چطور برای ما تاییدیه داره! با دیدن کارکشنِ.
نکته : تعریف اکستنشن( extension ) و کارکشن( correction ) را با خصوصیاتی که هر یک باید داشته باشند را در ( آموزش 7 : سرنخ های تشخیص روند بازار ) براتون گفتم. پس اگه اطلاعاتی درباره ی گام و اصلاح یعنی اکستنشن و کارکشن نداری پیشنهاد میکنم حتما این مقاله را مطالعه کن.
برای ادامه مطلب میتونی وارد سایت اصلی بشی و تا بهتر با این موضوع آشنا بشی!....
