شروع عصر بیت کوین
همه چیز از سال ۲۰۰۸
و انتشار مقاله‌ای که نوعی پول الکترونیک به نام بیت کوین در آن معرفی شده بود آغاز شد.
هویت ناشناسی به نام ساتوشی ناکاموتو آغازگر انقلابی بود که سال‌ها بعد به تیتر اول رسانه‌ها تبدیل شد
و اقتصاددانان را به بحث‌های نظری گسترده درباره آن وادار کرد.
بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که در دنیای پسا اینترنت آغازگر جریان غیرمتمرکزسازی شد.
که با آن خرید کرده یا سفارش آنلاین انجام می‌دهید، به‌عنوان یک نوع سرمایه‌گذاری مطرح شود
که ارزش اندوخته‌های شما را در بلندمدت حفظ می‌کند یا بستری برای برنامه‌های غیرمتمرکز در آینده باشد که در جنبه‌های غیرمالی از زندگی شما وارد می‌شود.
احتمالا همراه با افزایش قیمت وسوسه‌انگیز ارزهای دیجیتال، در اخبار و فضای مجازی درباره پادشاه ارزهای دیجیتال چیزهایی شنیده باشید
اما جدا از بحث بیت کوین‌های رایگان
در این مطلب قرار است این انقلاب پولی و تکنولوژیکی را بشکافیم و آن را از هر نظر مورد بررسی قرار دهیم. با ما همراه باشید
تا در ادامه به سوالاتی که از این ارز دیجیتال در ذهن دارید، پاسخ دهیم.
📷
بیت کوین نوعی پول الکترونیک است که به وسیله آن می‌توانید به هر نقطه‌ای از دنیا پول بفرستید یا از آن برای خرید کالا و خدمات استفاده کنید.
دو ویژگی اصلی بیت کوین یعنی غیرمتمرکز بودن و در امان ماندن از چاپ واحدهای پولی بیشتر، دستاورد مهمی در برابر پول‌های امروزی به حساب می‌آیند
که مسیر را برای شکل جدیدی از نظام اقتصادی در آینده باز می‌کند. بیت کوین را می‌توانید به عنوان یک ابزار سرمایه‌گذاری در نظر بگیرید،
به وسیله آن انتقالات ارزی خود را انجام دهید و حتی از فروشگاه‌های آنلاین سفارش دهید. همین کارکردهای مختلف و استفاده‌های متفاوتی
که از بیت کوین می‌توانید داشته باشید، شاید مهمترین دلیل و بهترین پاسخ به این سوال باشد که چرا باید با این پدیده بیشتر آشنا شوید
چه کسی بیت کوین را کنترل می‌کند؟
بیت کوین بر خلاف پول‌های امروزی که عرضه و توزیع آن‌ها در اختیار دولت‌هاست، در کنترل هیچ فرد، گروه و یا سازمان خاصی نیست.
افرادی که وارد شبکه این ارز دیجیتال می‌شوند، باید قوانین مربوط به شبکه را بپذیرند. این قوانین به صورت کدهای برنامه‌نویسی است
که در اینترنت توسط همه قابل مشاهده است.
📷
به طور خلاصه هدف پیدایش بیت کوین انتقال و یا ذخیره امن پول است. از همین جهت آن را می‌توان یک سیستم پرداخت و بانکداری دیجیتال امن دانست.
بیت کوین در واقع کنترل واقعی پول را به دست خود افراد برگردانده و با کلمه عبور ویژه‌ای که کلید خصوصی نام دارد،
تنها مالکین این کلیدها قادر به خرج کردن و انتقال بیت کوین‌ها خواهند بود.
از سوی دیگر پول‌های دیجیتال همواره با یک مشکل بزرگ روبرو بوده‌اند که «دوبار خرج کردن» نام دارد. این مشکل در اسکناس‌های
کاغذی و پول‌های فیزیکی وجود نداشت، برای مثال شما نمی‌توانستید پولی را که در قبال خرید یک تلویزیون خرج کرده‌اید،
دوباره برای خرید یک کالای دیگر استفاده کنید. اما در دنیای دیجیتال که همه چیز را به سادگی یک کلیک کردن می‌توانید کپی کنید،
جلوگیری از دوبار خرج کردن اهمیت دارد. اگر پول دیجیتال مانند یک فایل باشد، شما می‌توانید آن را همزمان در دو محل جداگانه خرج کنید
و تا فروشندگان از این موضوع اطلاع حاصل کنند، شما خریدهایتان را انجام داده‌اید. به خاطر همین هم تا قبل از حضور ارزهای دیجیتال
همیشه یک سازمان مرکزی برای بررسی موجودی‌های اشخاص وجود داشت تا جلوی این اتفاق را بگیرد. اما با پیدایش این ارز دیجیتال
وجود یک سازمان مرکزی از میان برداشته شد و بررسی تراکنش‌ها توسط تمام اعضای شبکه انجام می‌شود. پس دیگر هدف مهم بیت کوین،
حل مشکل دوبار خرج کردن بدون اعتماد به فردی دیگر است.
بیت کوین اواخر سال ۲۰۰۸ متولد شد. احتمالا بحران مالی بزرگ سال ۲۰۰۸ و اتفاقات مربوط به آن دوران را از اخبار به یاد داشته باشید.
در همین دوران بود که فرد یا گروه ناشناسی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو، مقاله‌ای را به تعداد زیادی از متخصصین علم رمزنگاری ارسال کرد
که در آن از پول الکترونیکی جدیدی صحبت کرده بود. ساتوشی ناکاموتو در این مقاله که از به عنوان وایت پِیپِر هم یاد می‌کنند،
بیت کوین و نحوه کار کردن آن را شرح داده بود.
📷
ساتوشی ناکاموتو هویت خود را مخفی نگه داشت و برای این کار احتمالا دلایل محکمی هم داشته است. یکی از دلایل احتمالی،
در خطر بودن جان ساتوشی ناکاموتو به دلیل ساخت بیت کوین است. همانطور که در ادامه به بیان ویژگی‌های بیت کوین خواهیم پرداخت،
این نوآوری اقتصادی توانایی کنار زدن بانک‌های بزرگ و موسسات مالی را دارد و به همین دلیل از همان ابتدا دشمنان زیادی می‌توانسته داشته باشد.
در صورت مشخص بودن هویت خالق بیت کوین، امکان دستگیری و روبرو شدن با خطرات مختلف می‌توانست گریبانگیر فرد یا گروه سازنده آن شود.
بیت کوین مانند پول‌های امروزی توسط فلزات گرانبهایی مثل طلا یا کالاهای قابل مبادله، پشتوانه‌سازی نشده است.
ارزش بنیادین بیت کوین و ارزهای بی‌پشتوانه از اعتماد مردمی ناشی می‌شود که به ارزشمند بودن آن‌ها اعتقاد دارند.
همانطور که شما این موضوع را باور دارید که می‌توانید اسکناس‌هایتان را به مغازه بدهید و اجناس مورد نیازتان را بخرید،
مغازه‌دار نیز به همین ترتیب می‌داند که با دادن این اسکناس‌ها می‌تواند کالاهای مورد نیازش را بخرد، این اسکناس‌ها به این ترتیب در جامعه دست به دست می‌شوند.
📷
دولت‌ها و بانک‌های مرکزی این قدرت را دارند که به صورت نامحدود پول چاپ کنند و با این کار ارزش پول‌های ملی خود را کم کنند.
در شبکه بیت کوین با اینکه همه افراد می‌توانند در خلق واحدهای پولی جدید مشارکت کنند، اما تعداد کل سکه‌هایی که می‌تواند ساخته شود،
حداکثر ۲۱ میلیون واحد می‌تواند باشد. محدود بودن تعداد سکه‌های بیت کوین و عدم امکان خلق بیت کوین‌های بیشتری از آنچه در هر بلاک،
ماینرها مجاز به استخراج آن هستند از قوانین شبکه بیت کوین است. البته ماینرهای بخشنده می‌توانند پاداش استخراج خود را دریافت نکنند
و با این کار تعداد کل سکه‌های بیت کوین از ۲۱ میلیون واحد هم کمتر می‌شود. برای مثال در بلاک شماره ۱۲۴۷۲۴ یکی از استخراج‌کنندگان
این کار را انجام داد و پاداش کمتری (یک ساتوشی کمتر) از آن دریافت کرد.
📷
پاسخ این سوال که بیت کوین‌ها توسط چه کسی ساخته می‌شوند با اینکه انگیزه ماینرها برای فعالیت در شبکه چیست، یکی است.
اولین استخراج‌کننده‌ای که در شبکه زودتر از بقیه موفق شود معمای ریاضی بلاک را پیدا کند، پاداشی معادل واحدهای پولی خود
شبکه یعنی همان بیـت کوین دریافت می‌کند. این پاداش برای ماینرها از دو منبع اساسی تامین می‌شود:
کارمزد یا هزینه تراکنش‌ها که توسط کاربران مشخص شده است.
پاداش بلاک که پس از حل بلاک، به استخراج‌کننده برنده تعلق می‌گیرد.
تراکنش‌های بیت کوین رایگان نیستند و کاربران برای جلب توجه ماینرها برای تایید کردن تراکنش‌هایشان، باید مبلغ مشخصی را به
عنوان هزینه و کارمزد آن تعیین کنند. ماینرها نیز به طور منطقی به انتخاب تراکنش‌هایی علاقه نشان می‌دهند که کارمزدشان نسبت به بقیه بالاتر است.
📷
تا به اینجای کار درباره اینکه بیـت کوین چیست، برای چه هدفی ساخته شده و چه ویژگی‌هایی دارد صحبت کردیم.
در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت که بیـت کوین چگونه کار می‌کند و قابلیت‌های ویژه‌ای که گفته شد چگونه در این سیستم پیاده‌سازی شده‌اند.
داده‌های مربوط به تراکنش یا همان انتقال بیـت کوین، نوعی اطلاعات به حساب می‌آیند که تمامی افراد در شبکه آن‌ها را نگهداری می‌کنند.
بهتر است به جای کلمه افراد مشارکت‌کننده در شبکه از واژه نود (node) یا گره که به معنی دستگاه‌های متصل به شبکه است، استفاده کنیم؛
چرا که هر فرد می‌تواند از چندین دستگاه برای اتصال به شبکه استفاده کند و هر یک از آن‌ها موجودیتی جداگانه از دید شبکه داشته باشند.
منبع: miladyazdanpoor.com
