دکتر حسام رحیمی*** نویسنده مسئول
در سالهای اخیر، حجم بسیاری از هرزه نگاری به هرزه نگاری کودک اختصاص یافته است. محققان و قوانین کشورها نیز بیشترین توجه خود را به این نوع هرزه نگاری اختصاص داده اند؛ زیرا کودکان در میان بزه دیدگان، موقعیت ویژه ای دارند، زیرا درصد بزه دیده شدن آنها بسیار زیاد و امکان کشف جرم و تعقیب مجرمان به مراتب کمتر و صدمات جسمانی و روانی وارد بر کودکان بسیار بیشتر از بزرگسالان است که معمولاً موجب تغییر الگوی رفتاری کودک در سنین بعدی می شود. یکی از دلایل فراوانی هرزه نگاری کودکان آن است که مجرم به راحتی به صورت ناشناس به مکالمه و چت بپردازد و کودک نیز فارغ از هرگونه دغدغه یا اندیشه از آینده شوم در انتظار خود، به راحتی دردام می افتد.قانونگذار در جهت حفظ عفت و اخلاق عمومی و جلوگیری از بروز جرایم منکراتی با اتخاذ تدابیری از جمله جرم انگاری برخی از اعمال و رفتارها از جمله جرایم مربوط به صوت ،تصویر ،سعی در حفظ نظم اخلاقی در جامعه را داشته است.طبق اصل چهارم قانون اساسی تمامی قوانین و مقررات باید بر پایه و چار چوب موازین اسلامی باشد.بنابراین هدف خاص جرم انگاری هرزه نگاری در حیطه اعمال منافی عفت و اخلاق عمومی را می توان تحکیم و تقویت مبانی ،مکتب ،تفکر و جهان بینی اسلامی و نیز حفظ و صیانت جامعه از بی بند و باری و رشد و تعالی اعتقادی و فرهنگی آن عنوان کرد.سؤالی که وجود دارد این است که آیا قوانین حاکم مفید فایده به هدف می باشند.یکی از این قوانین ماده 640 قانون مجازات اسلامی مصوب 2/3/1375 و دیگری قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت غیر مجاز می کنند مصوب 16/10/1386 می باشد
به دلیل جدید بودن هرزه نگاری و جرم انگاری آن در حقوق کیفری ایران است و اینکه قانون ایران در رابطه با این معضل و جرم انگاری آن خلا علمی داشته و به طور کامل و صریح بدان پرداخته نشده است و نیاز به بررسی جامع تری داشته تا در زیر مجموعه جرایم علیه عفت و اخلاق عمومی و یا بطور مستقل جرم انگاری شود.
