کتاب جدید التالیف دکتر حسام الدین رحیمی
تهاجم در حقوق کیفری
تهاجم در مفهوم خاص ناظر بر عنوان مجرمانه ی معینی است که رکن اصلی آن پدید آوردن ترس از خشونت قریب الوقوع در بزه دیده است. بر این اساس، با لحاظ عناوین مجرمانه ی مشابه در ایران، جرایمی که زیرمجموعه ی اصطلاح تهاجم قرار می گیرند، در دو دسته ی کلی تهاجم علیه تمامیت جسمانی اشخاص و تهاجم علیه تمامیت روانی اشخاص قابل تقسیم بندی هستند. جرایم ایراد ضرب ساده، ایجاد صدمه ی جسمانی خفیف و ایراد جراحت یا صدمه ی جسمانی شدید در زمره ی تهاجم های دسته ی نخست هستند، که در فقه امامیه با عنوان جنایت و حسب مورد در مباحث مربوط به قصاص یا دیات مورد توجه قرار گرفته اند، حال آن که جرایم تهاجم ساده (ایجاد ترس از اعمال خشونت قریب الوقوع)، مزاحمت و اخاذی در تهاجم های دسته ی دوم گنجانده می شوند و ازلحاظ فقهی می توان از آن ها زیر عنوان کلی تعزیرات بحث کرد.
رویکرد نظام کیفری ایران در قبال تهاجم علیه اشخاص در مقایسه با نظام کیفری انگلستان دارای خلاها و مفرهای درخور توجهی است، نظیر نامعلوم بودن وضعیت کیفری صدمه های کمتر شناخته شده، عدم توجه کافی به آسیب های روانی و نامشخص بودن تاثیر انگیزه های شریرانه، هم چون انگیزه های نژادی یا مذهبی، در تعیین مجازات تعزیری برای مهاجمان.
