هر کسی در جامعه حق و حقوقی را دارد و می تواند کارهای مورد علاقه و هر چند قانونی خود را انجام دهد وکسی جلوی او را نمی گیرد مثلا یک شخص می خواهد شرکتی بزند و در کنار ان یک سری افراد را برای همکاری انتخاب کند و کار را پیش ببرند.ولی این کارها همان طور که گفتیم برای اینکه خود شخص بعد ها دچار مشکل نشود و افراد همکار او هم مطمئن باشند از کار با او باید شرکت خود و افراد ان را از همه لحاظ بررسی شود و درست تنظیم شده باشد تا دو طرف بتوانند در کنار هم رو به جلو حرکت کنند و موفق باشند. شرکت حقیقی یا حقوقی تفاوت و بررسی هایی دارد که اینجا مطرح می شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت حقوقی مهر مراجعه کنید.
در طرف دیگر اجتماع 2 یا چند نفر که تشکیل نهاد، سازمان، شرکت و … دهد را شخصیت حقوقی می گویند.
شخصیت حقیقی:
شخصیت حقیقی را افراد و انسان هایی تشکیل می دهند که با آن ها سروکار داریم. هر فرد پس از تولد دارای این شخصیت می باشد و می تواند از حق و حقوق برخوردار شود. این افراد از سنین کودکی می توانند دارایی هایی را در مالکیت خود داشته باشند و یا از حقوق متنوعی بهره‌مند باشند.
اشخاص حقیقی پس از رسیدن به سن قانونی یا سن بلوغ، می توانند از حقوق خود استفاده کنند و تکالیف قانونی خود را انجام دهند. شخصیت حقوقی این افراد با مرگ آنها به پایان می رسد و تکلیف اموال و بدهی های او پس از مرگ از طریق تقسیم ارث و میراث و پرداخت دین مشخص می گردد. پس می توان گفت که یک شخصیت حقوقی از زمان تولد آغاز شده، به فعالیت خود ادامه داده و با مرگ به پایان می رسد.
شخصیت حقوقی:
نوع دیگر شخصیت را شخصیت حقوقی می گویند که برخلاف شخصیت حقیقی، به افراد و انسان ها اطلاق نمی شود. بلکه از مجموعه ای از افراد تشکیل شده است که دور هم جمع شده و طبق قانون شخصیتی مستقل و جدید را ایجاد می کنند. مانند سازمان ها، نهاد ها، شرکت ها و سایر ارگان های مشابه
شخصیت حقوقی، یک شخصیت فرضی و اعتباری است که از مجموعه ای مستقل در نظر گرفته می شود. به بیان دیگر، دو یا چند شخص حقیقی دور هم جمع شده و مجموعه ای مستقل به وجود می آورند که شخصیتی جداگانه از افراد حقیقی دارد.
این شخصیت حقوقی ساخته شده، نام، نشان، مسئولیت، اموال و بدهی های مربوط به خود را دارد. اما نکته قابل توجه این است که اداره کردن یک شخصیت حقوقی توسط یک یا چند شخص حقیقی انجام می گیرد که این افراد به جای شخصیت حقوقی ساخته شده، امضا می کنند، معامله می کنند، به بانک می روند و سایر اقدامات لازم را بعهده می گیرند.
شخصیت حقوقی با ثبت یک قرارداد تشکیل شخصیت ایجاد گشته، به فعالیت خود ادامه داده و با انحلال و ورشکستگی از بین می رود. در واقع می توان گفت که انحلال و پایان شخصیت حقوقی، مانند مرگ شخصیت حقیقی به شمار می رود.
تفاوت شخصیت حقوقی و شخصیت حقیقی:
تفاوت هایی بین این دو شخصیت وجود دارد که در موارد زیر به شرح آنها پرداخته می شود:
اعتباری و طبیعی بودن:
همان گونه که در بالا گفته شد اشخاص حقیقی وجود طبیعی دارند و قابل مشاهده می باشند، در حالی که شخصیت های حقوقی، فرضی و اعتباری هستند.
آغاز و پایان شخصیت:
شخصیت های حقیقی با تولد آغاز می شوند و با مرگ به پایان می رسند ولی شخصیت های حقوقی با اراده موسسین آن ها و طبق قرارداد، به وجود می آیند و با منحل شدن یا ورشکستگی از بین می روند.
نام:
طبق قانون هر فردی باید نام و نام خانوادگی داشته باشد. نام را برای او انتخاب می کنند و نام خانوادگی نیز، همان نام خانوادگی پدر است. اشخاص حقیقی نیز باید یک نام مخصوص به خود را داشته باشند و به ثبت برسند زیرا بدون داشتن نام، معامله و ایجاد ارتباط با سایرین، سخت و حتی نا ممکن می شود.
اقامتگاه:
همانند اشخاص حقیقی که اقامتگاه قانونی خود را دارند، لازم است که اشخاص حقوقی نیز دارای اقامتگاه مخصوص به خود باشند. اوراق قضایی، نامه ها و… به اقامتگاه شخص حقوقی ارسال می شود و اگر افراد دیگر (حقیقی و حقوقی) با این شخصیت کاری داشته باشند، به اقامتگاه او مراجعه می کنند.
نکته: اقامتگاه قانونی قابل تغییر است و پس از تغییر باید به اطلاع مراجع ثبتی برسد.
تفاوت شخصیت حقوقی و شخصیت حقیقی: جامع
