در باره علم بخوام بگم قطعا بهتر از ثروته ولی یادمون نره اگر همین ثروت نباشه نمیتونیم علم رو یاد بگیریم،پس قطع به یقین که در جهان باید تعادلی باشه تا بتونیم همه چیز رو مطابق برنامه و اصول پیش ببریم.
اصولا رشته حقوق هم مثل تمام رشته های دیگه معایب و مزایای خودشو داره:
از جمله معایبش میتونم به سخت بودن و سخت تر بودن در زمانی که علاقه ای بهش نداری بگم،دیگه اینکه شاید به نسبت هزینه اش توی دانشگاه دولتی بهتر باشه چون شهریه دانشگاه آزاد داغون میکنه انسان رو.. و قبولی توی دانشگاه دولتی یکم سخته،خرید کتاب ها و رفرنس های زیاد و فهم مطالب نیز میتونه گاها سخت بگذره.
از مزایاش بگم که شما درسته چندسال اول توی سختی هستین اما ابهت اینکه حقوق میخونید رو دارید و بعد ها فرصت های شغلی بسیار زیادی دارید از جمله مشاوره حقوقی،کار در ادارات دولتی مثل بانک،شهرداری و... ،قاضی،وکیل و دیگر مشاغل.
من اگر صدبار دیگه هم برگردم عقب بازم حقوق میخونم اما تو یه دانشگاه دولتی که بیشتر دغدغه اساتید و دانشگاه تفهیم مطالب باشه و هر کسی رو بدون یه سری آزمون علاقه مندی یا درجه بندی قبول نکنن حقیقتا اینکه شما شهریه بدی واستاد عشقی نمره بده و کسی به دنبال فهموندن مطالب به دانشجو نباشه اونم دانشجوی رشته حقوق که بعدها باید این علم رو برای حفظ جان و مال و ناموس دیگران استفاده کنه ،یکم زیادی آزار دهنده است.
ولی اگر علاقه دارید و به دنبال یه رشته با پرستیز هستید بنظرم جالبه و میتونه آینده اتونو تضمین کنه.
